تاثیر تغییرات الگوی حرکتی اندام فوقانی بر متغیرهای بیومکانیکی راه رفتن (مطالعه مروری)

Abstract

مقدمه و اهداف نوسان اندام فوقانی در حین راه رفتن به عنوان عاملی تعاملی بین دست­ ها، پاها و تنه به اثبات رسیده است و دارای تاثیرات مهمی بر الگوی طبیعی راه رفتن اندام تحتانی می­باشد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تغییرات الگوی حرکتی اندام فوقانی بر متغیرهای بیومکانیکی راه رفتن بوده است. مواد و روش­ ها مطالعه حاضر به وسیله بررسی پایگاه­ های Scopus، PubMed، Google Scholar، Ovid، Science Direct، ProQuest، Mesh، DOAJ، Medline، Clinical Key در بازه زمانی 1990 تا 2019، با استفاده از واژگان مرتبط با موضوع انجام­شده و مقالات با توجه به معیارهای ورود و خروج انتخاب گردیدند. یافته ­ها یافته ­های تحقیق حاضر حاکی از این بود که تغییر الگوهای اندام فوقانی تاثیرات متفاوتی بر متغیرهای کینماتیکی، فضایی زمانی و کینتیکی راه رفتن دارد. نتیجه­ گیری متغیرهای مربوط به فرکانس و طول گام و سرعت در ارتباط با حیطه­ های کینماتیکی و فضایی زمانی و نیز متغیر گشتاور در حوزه کینتیک بیشترین تغییرات را در هنگام تغییر این الگوها نشان می­دهد.