نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحمدی, فریباfa_IR
dc.contributor.authorبیاتی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorعباسی, حامدfa_IR
dc.contributor.authorعلافان, ناهیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T00:06:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T00:06:31Z
dc.date.available1399-07-09T00:06:31Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T00:06:31Z
dc.date.issued2019-09-23en_US
dc.date.issued1398-07-01fa_IR
dc.date.submitted2018-11-11en_US
dc.date.submitted1397-08-20fa_IR
dc.identifier.citationمحمدی, فریبا, بیاتی, مهدی, عباسی, حامد, علافان, ناهید. (1398). عملکرد بهتر سیستم حسی- پیکری در کنترل پوسچر ورزشکاران نابینا نسبت به غیرورزشکاران. فصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشی, 8(3), 179-187. doi: 10.22037/jrm.2019.111436.1992fa_IR
dc.identifier.issn2251-8401
dc.identifier.issn2252-0414
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2019.111436.1992
dc.identifier.urihttp://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100692.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/169893
dc.description.abstractمقدمه و اهداف سیستم حسی-پیکری یکی از مهم­ترین منابع حسی درگیر در کنترل پوسچر می­باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه عملکرد سیستم حسی-پیکری در کنترل پوسچر نابینایان ورزشکار و غیرورزشکاران نابینا و بینا بود. مواد و روش ها 30 مرد به طور هدفمند انتخاب شدند و در سه گروه ورزشکاران نابینای کلاس B1 گلبال (10 نفر)، افراد نابینای مطلق غیرورزشکار (10 نفر) و افراد بینای غیرورزشکار (10 نفر) قرار گرفتند. در شرایط آزمایشگاهی اطلاعات حس پیکری در کنترل پوسچر غالب گردید، سپس عملکرد سیستم کنترل پوسچر آزمودنی­ها بر اساس میزان جابه­جایی مرکز ثقل در جهت داخلی-خارجی، قدامی-خلفی و به صورت کلی با استفاده از دستگاه تعادل­سنج بایودکس ارزیابی شد. مقایسه متغیرها در بین گروه­ها با آزمون کروسکال والیس و یومن-ویتنی در سطح معناداری 05/0> Pو با نرم­افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفت. یافته ­ها نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد وقتی اطلاعات بینایی حذف و سر در وضعیت هایپراکستنشن است، میزان جابه­جایی مرکز ثقل در جهت داخلی-خارجی (006/0=PML) و به صورت کلی (041/0=PTotal) بین سه گروه نابینای ورزشکار، نابینای غیرورزشکار و بینای غیرورزشکار تفاوت معناداری دارد. بر اساس نتایج آزمون یومن­ویتنی، میزان جابه­جایی مرکز ثقل در جهت داخلی-خارجی و به صورت کلی در گروه نابینای ورزشکار به طور معناداری کمتر از دو گروه غیرورزشکار نابینا (011/0=PMLو 049/0=PTotal) و غیرورزشکار بینا (003/0=PMLو 025/0=PTotal) بود. نتیجه­ گیری در شرایطی که اطلاعات حس پیکری غالب است، کنترل پوسچر ورزشکاران گلبال بهتر از نابینایان غیرورزشکار و حتی افراد بینای غیرورزشکار بود، به نظر می­رسد فعالیت­های ورزشی و یا ماهیت رشته ورزشی گلبال در تقویت حس پیکری و بهبود کنترل پوسچر نقش موثری دارد.fa_IR
dc.format.extent693
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.publisherShahid Beheshti University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشیfa_IR
dc.relation.ispartofThe Scientific Journal of Rehabilitation Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2019.111436.1992
dc.subjectگلبالfa_IR
dc.subjectنابینای مطلقfa_IR
dc.subjectکنترل پوسچرfa_IR
dc.subjectبیناییfa_IR
dc.subjectسیستم وستیبولارfa_IR
dc.titleعملکرد بهتر سیستم حسی- پیکری در کنترل پوسچر ورزشکاران نابینا نسبت به غیرورزشکارانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، پژوهشکده طب ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، پژوهشکده طب ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، پژوهشکده طب ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدکتری تخصصی حرکات اصلاحی، گروه طب ورزشی و بهداشت، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue3
dc.citation.spage179
dc.citation.epage187
nlai.contributor.orcid0000-0002-9114-3319
nlai.contributor.orcid0000-0003-4669-4303
nlai.contributor.orcid0000-0003-0335-4595


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد