تعیین دقت تشخیصی نمایش اکتازی پیشرفته بلین-آمبرسیو در دژنراسیون قرنیه ای حاشیه ای شفاف

Abstract

مقدمه و اهداف دژنراسیون حاشیه­ای شفاف، یک اختلال اکتاتیک در محیط قرنیه می­باشد که تشخیص این حالت قبل از جراحی انکساری قرنیه، اهمیت بالینی فراوان دارد. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی دقت تشخیصی نمایش اکتازی پیشرفته بلین-آمبرسیو برای تشخیص دژنراسیون قرنیه­ای حاشیه­ای شفاف می­باشد. مواد و روش ­ها 35 چشم از 35 فرد دارای دژنراسیون قرنیه­ای حاشیه ­ای شفاف وارد این مطالعه مجموعه موارد شدند. به منظور همسان­سازی گروه مطالعه و کنترل، زمانی که موارد دارای دژنراسیون قرنیه­ای حاشیه­ای شفاف، وارد مطالعه شدند، افراد سالم با سن و جنس یکسان با آنها، از جامعه نرمال انتخاب شدند؛ بنابراین 35 چشم از 35 فرد سالم وارد مطالعه حاضر شدند. تمامی افراد با سیستم تصویربرداری پنتاکم (اکولوس، آلمان) ارزیابی شدند. سپس 15 شاخص نمایش اکتازی پیشرفته بلین-آمبرسیو، در تجزیه و تحلیل وارد شدند. منحنی­های راک (ROC)، جهت ارزیابی دقت تشخیصی پارامترهای این نمایش، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها اطلاعات مقایسه ­ای حاصل از نمایش اکتازی پیشرفته بلین-آمبرسیو میان دو گروه، تفاوت قابل ملاحظه­ ای را بین گروه نرمال و دژنراسیون قرنیه­ ای حاشیه ­ای شفاف نشان دادند (05/0˂P). از بین پارامترهای مختلف مطالعه، برجستگی قدامی در نازک­ترین نقطه، انحراف از برجستگی خلفی پیشرفته و حداکثر ضخامت نسبی آمبرسیو به ترتیب بالاترین حساسیت، ویژگی و سطح زیر منحنی را داشتند [به ترتیب (%14/97، %0/100 و 999/0)، (%4/91، %9/87 و 998/0) و (%14/97، %97/96 و 996/0)] در حالی که میانگین شاخص پیشرفت پاکی متری، پارامتر نسبتا ضعیفی بود (به ترتیب %29/54، %91/90 و 663/0). نتیجه­ گیری نمایش اکتازی پیشرفته بلین-آمبرسیو، برای تشخیص دژنراسیون قرنیه ­ای حاشیه ­ای شفاف مفید است. برخی از شاخص ­های این نمایش، حساسیت و ویژگی بالایی را نشان دادند، در حالی که میانگین شاخص پیشرفت پاکی متری در تشخیص این بیماری، محدودیت داشت.