مقایسه توانایی شنوایی فضایی در افراد جوان و سالمندان دارای شنوایی هنجار و اختلال درک گفتار در نویز

Abstract

مقدمه و اهداف امروزه سالمندی تاثیرات عملکردی محسوسی بر فرآیندهای پردازشی شنوایی مانند پردازش فضایی شنوایی می­گذارد که بارزترین جلوه آن اختلال درک گفتار در نویز می­باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه توانایی پردازش شنوایی فضایی در افراد جوان و سالمند است. مواد و روش ­ها در مطالعه حاضر 20 بزرگسال جوان 18 تا 28 ساله با شنوایی هنجار و 20 سالمند 60 تا 70 ساله (11 مرد و 9 زن) با شنوایی هنجار و اختلال درک گفتار در نویز بر اساس معیار ورود وارد مطالعه شدند. توانایی پردازش فضایی با استفاده از نسخه فارسی پرسش­نامه شنوایی فضایی (P-SHQ) در دو گروه مقایسه گردید. یافته ­ها مقایسه میانگین امتیازات با استفاده از آزمون t مستقل نشان می­دهد که تفاوت معناداری بین دو گروه در میانگین امتیازات خرده­مقیاس درک گفتار در نویز-سکوت، جهت­یابی و همچنین امتیاز کلی پرسش­نامه وجود دارد. جنسیت بر نتایج مطالعه تاثیری نداشت. نتیجه­ گیری به نظر می‌رسد امتیازات کمتر سالمندان دارای شنوایی هنجار در پرسش­نامه شنوایی فضایی نسبت به جوانان، به معنای عملکرد ضعیف آنها در پردازش فضای شنوایی است. نتایج مطالعه حاضر از تأثیر سن بر پردازش­های فضایی شنوایی مانند جهت­یابی و درک گفتار در نویز حمایت می­کند.