نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپورمحمودیان, پدرامfa_IR
dc.contributor.authorمینونژاد, هومنfa_IR
dc.contributor.authorجمشیدی, علی اشرفfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T00:06:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T00:06:01Z
dc.date.available1399-07-09T00:06:00Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T00:06:01Z
dc.date.issued2016-12-21en_US
dc.date.issued1395-10-01fa_IR
dc.date.submitted2015-08-05en_US
dc.date.submitted1394-05-14fa_IR
dc.identifier.citationپورمحمودیان, پدرام, مینونژاد, هومن, جمشیدی, علی اشرف. (1395). بررسی زمان بندی و میزان فعالیت عضلات واستوس مدیالیس و سمی تندینوس در فرود از ارتفاع های مختلف. فصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشی, 5(4), 1-9. doi: 10.22037/jrm.2016.1100413fa_IR
dc.identifier.issn2251-8401
dc.identifier.issn2252-0414
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2016.1100413
dc.identifier.urihttp://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100413.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/169725
dc.description.abstractمقدمه و اهداف عدم تعادل در زمانبندی و میزان فعالیت عضلات کوادریسپس و همسترینگ موجب افزایش احتمال آسیب لیگامان صلیبی قدامی (ACL) می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی زمانبندی و میزان فعالیت عضلات واستوس مدیالیس و سمی تندینوس مردان ورزشکار در هنگام پرش-فرود از ارتفاع های مختلف جهت شناخت تغییراتی است که در زمان بندی و میزان فعالیت این عضلات همراه با تغییر ارتفاع ایجاد می شود و این تغییرات احتمال بروز آسیب ACL  را تغییر میدهند یا خیر. مواد و روش­ها در تحقیق نیمه تجربی با نمونه گیری در دسترس حاضر، 16 ورزشکار (والیبالیست، هندبالیست، بسکتبالیست) با متوسط سن 2/1±1/23 سال، وزن 4/2±8/64 کیلوگرم و قد 5/4±178 سانتیمتر، حرکت پرش-فرود را از ارتفاع های 20، 40 و 70 سانتیمتر انجام دادند. میزان فعالیت فازهای فیدفوروارد و فیدبک و نتایج زمانبندی فعالیت عضلات با استفاده از دستگاه ME6000 مورد بررسی قرار گرفت. برای مقایسه زمانبندی و میزان فعالیت هر عضله در فرود از سه ارتفاع، از روش تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر، و برای مقایسه میزان فعالیت و زمانبندی بین عضلات واستوس مدیالیس و سمی تندینوس از آزمون T مستقل با نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد(05/0≥p). یافته­ها میزان فعالیت فیدفورواردی (001/0=p) و زمان آغاز فعالیت (014/0=p) عضله واستوس مدیالیس در ارتفاع 70 سانتیمتر بطور معنی داری بیشتر از ارتفاع های 20 و 40 سانتیمتر است. اما در میزان فعالیت و زمان آغاز فعالیت عضله سمی تندینوس تفاوت معنی داری وجود نداشت(05/0p). نتیجه­ گیری افزایش ارتفاع فرود باعث افزایش نسبت کلی فعالیت کوادریسپس به همسترینگ و فعال شدن زودتر عضله واستوس مدیالیس می شود. این تغییرات منفی در زمانبندی و میزان فعالیت عضلات میزان نیروهای برشی وارد بر ACL را افزایش میدهد و فرد را مستعد آسیب می سازد.fa_IR
dc.format.extent841
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.publisherShahid Beheshti University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشیfa_IR
dc.relation.ispartofThe Scientific Journal of Rehabilitation Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2016.1100413
dc.subjectپرش-فرودfa_IR
dc.subjectزانوfa_IR
dc.subjectلیگامان صلیبی قدامیfa_IR
dc.subjectواستوس مدیالیسfa_IR
dc.subjectسمی تندینوسfa_IR
dc.subjectالکترومیوگرافیfa_IR
dc.subjectآسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحیfa_IR
dc.titleبررسی زمان بندی و میزان فعالیت عضلات واستوس مدیالیس و سمی تندینوس در فرود از ارتفاع های مختلفfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری تربیت بدنی ویژه، گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه فیزیوتراپی، دانشکده توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue4
dc.citation.spage1
dc.citation.epage9
nlai.contributor.orcid0000-0002-5983-8102


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد