تاثیر اعمال ویبریشن کل بدن بر شاخص های آسیب عضلانی متعاقب آزردگی عضلانی با شروع تاخیری: مقاله مروری

Abstract

مقدمه و اهداف برای انجام بسیاری از فعالیت­های روزمره زندگی و ورزشی ترکیبی از انقباضات ایزومتریک و کانسنتریک نیاز است. استرس مکانیکی ناشی از انقباضات به خصوص انقباضات اکسنتریک احتمال گرفتگی و آسیب­دیدگی به فیبرهای عضلانی را افزایش می­دهد. بنابراین کاهش کوفتگی عضلانی می­تواند باعث کاهش احتمال آسیب به بافت و بازگشت سریع فرد به فعالیت شود. برای پیشگیری از احتمال آسیب از روش­های مختلفی استفاده می­شود. یکی از این روش­ها استفاده از ویبریشن کل بدن (WholeBodyVibration) است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر ویبریشن کل بدن بر شاخص­های آسیب عضلانی است. مواد و روش ­ها مطالعه حاضر از نوع مروری ساده و به روش مرور سیستماتیک مبتنی بر شواهدDuffyبود که در آن با جستجوی مقالاتی که از سال 2000 تا 2016 با کلیدواژه­های ویبریشن کل بدن، آسیب عضلانی (Muscle Injury) و آزردگی تاخیری عضلانی (DelayOnsetMuscleSoreness) در بانک­های اطلاعاتی Googlescholar, PubMed, Elsevier, IRANDOC, SID و Research gate منتشر شده بود، بر اساس معیارهای پژوهش حاضر، تعداد 19 مقاله به عنوان مقالات نهایی برای مطالعه حاضر انتخاب شد. یافته ­ها مرور مطالعات انجام­شده نشان داد که کوفتگی تاخیری عضلانی باعث ایجاد درد، کاهش قدرت عضلانی و کاهش دامنه حرکتی می­شود و مداخلات بسیاری وجود دارد که باعث کاهش کوفتگی تاخیری می­شود. مطالعات نشان دادند که زمان، فرکانس، ورزشکار بودن و یا نبودن، نوع فعالیت انجام­شده (نوع انقباضات و مدت زمان آنها)، تعداد دفعات اعمال، زمان استراحت بین هر بار اعمال و درمان به صورت مجزا و یا همزمان با درمان­های دیگر از فاکتورهای موثر بر اثربخشی ویبریشن کل بدن بر آسیب­های عضلانی افراد سالم می­باشد. نتیجه­ گیری با توجه به تحقیقات انجام­شده در این زمینه می­توان نتیجه گرفت ویبریشن کل بدن با افزایش میزان جریان خون, افزایش دامنه حرکتی, بهبود قدرت و کاهش درد با در نظر گرفتن فاکتورهای موثر می­تواند روش موثری برای کاهش کوفتگی تاخیری باشد. هر چند که تحقیقات بیشتری در این زمینه می­تواند به درک روشن­تری از تاثیر ویبریشن کل بدن روی کاهش کوفتگی تاخیری منجر شود.