پارگی عضله همسترینگ مقدمه ای برای آسیب های بیومکانیکی زانو در ورزشکاران، مطالعه مروری

Abstract

مقدمه و اهداف کشیدگی عضله همسترینگ یکی از شایع ترین آسیب های ورزشی است که دوره درمان طولانی دارد و آثار آن تا مدت ها بر عملکرد این عضله تاثیر می گذارد. با وجود نقش مهم عضله همسترینگ در بیومکانیک زانو و رابطه منطقی فعالیت این عضله با عملکرد رباط صلیبی قدامی (ACL)، هدف از مطالعه مروری حاضر بررسی نقش کشیدگی همسترینگ در تغییرات بیومکانیکی زانو و در نهایت تاثیر آن بر پارگی ACL، به عنوان یکی از آسیب های شایع و پرهزینه در ورزشکاران است. مواد و روش ها برای انجام پژوهش حاضر مقالات انگلیسی چاپ شده در بانک های اطلاعاتی GoogleScholar, PubMed و ScienceDirect جستجو شد. در این جستجو که محدود به مطالعات سال های 2000 تا 2016 بود، از کلیدواژه هایKnee, Athletes, Hamstring و ترکیبی از آنها استفاده شد. یافته ها از میان تقریباً مقالات مرتبط با موضوع، 32 مقاله برای بررسی انتخاب شده است که بر اساس موضوع مورد بررسی به سه گروه تقسیم شد. گروه اول شامل مقالاتی است که تغییرات نوروماسکولار عضله همسترینگ را پس از کشیدگی آن بررسی کرده اند و گروه دوم نقش پارگی عضله همسترینگ را بر بیومکانیک زانو مورد بررسی قرار داده اند و گروه سوم به همکاری عضله همسترینگ با سایر عضلات اندام تحتانی پرداخته‌اند. نتیجه گیری با توجه به آثار ماندگار پارگی عضله همسترینگ، دوره طولانی درمان و نقش بیومکانیکی مهم این عضله در مهارت های حرکتی زانو، چنین به نظر می رسد که نقص عملکرد این عضله می تواند زمینه ساز تغییرات بیومکانیکی زانو و در نهایت آسیب های غیربرخوردی این مفصل از جمله پارگی ACL باشد.