بررسی اثر ویبراسیون عمومی بدن بر میزان انعطاف پذیری اندام تحتانی در زنان جوان سالم

Abstract

مقدمه و هدف انعطاف پذیری جزء مهمی از عملکرد طبیعی سیستم عضلانی اسکلتی می باشد. به همین منظور تمرینات انعطاف پذیری، جزء ثابت برنامه های آماده سازی ورزشکاران محسوب شده و به صورت عمومی پیش از تمرین یا شرکت در رقابت های ورزشی پیشنهاد می گردد. با توجه به نتایج ضد و نقیض در فواید کاربرد استرچینگ در برنامه ی گرم کردن از یک سو و کاربرد ویبراسیون عمومی بدن (whole body vibration:WBV) برای بهبودی انعطاف پذیری از سوی دیگر، هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر ویبریشن عمومی بدن بر انعطاف پذیری اندام تحتانی در زنان جوان سالم می باشد. مواد و روش ها 25 زن جوان سالم با میانگین سنی 09/1±76/20 سال در این مطالعه شرکت کردند. انعطاف پذیری این افراد قبل و بعد از مداخله با استفاده از آزمون های Passive Knee Extension , Hip Flexion و Modified sit and Reach اندازه گیری شد. سپس شرکت کنندگان به حالت نیمه اسکات روی پلت فورم دستگاه WBV (فرکانس30 هرتز، آمپلی تود2 میلی متر ) در پنج ست 60 ثانیه ای و60 ثانیه استراحت بین ست ها ایستادند. یافته ها پس از اعمالWBV، انعطاف پذیری همسترینگ, فلکسورهای هیپ در هر دو پا و نیز انعطاف پذیری عمومی بدن بطور معنی داری نسبت به قبل از آن افزایش یافت (00/0=P) .نتایج نشان دادند که انعطاف پذیری همسترینگ و فلکسورهای هیپ بین دو پای راست وچپ قبل از مداخله با یکدیگر اختلاف معنی داری دارند(05/0≥P ). ولی پس از اعمال WBV بین انعطاف پذیری فلکسورهای هیپ در دو پا تفاوت معنی دار وجود نداشت (14/0=P). نتیجه گیری یافته های این مطالعه نشان می دهد که کاربرد WBVمی تواند روش تمرینی مناسبی برای افزایش انعطاف پذیری اندام تحتانی باشد.