بررسی روایی ظاهری و محتوایی نسخه فارسی مقیاس خستگی پارکینسون (PFS-16) در افراد مبتلابه پارکینسون

Abstract

مقدمه و اهداف پارکینسون دومین اختلال نورودژنراتیو شایع بعد از آلزایمر است. چهار علامت اصلی تشخیص بیماری شامل لرزش در زمان استراحت، سفتی،کندی در شروع حرکات و مشکلات کنترل وضعیتی می باشد. افراد مبتلابه پارکینسون به‌طور رایج علائم غیر حرکتی را هم گزارش می‌کنند که در بین آنها، خستگی رایج‌ترین علامت با میزان شیوع 65-40 درصد است که می‌تواند بر روی کیفیت زندگی این افراد تأثیر بگذارد. هدف از این مطالعه ترجمه و بررسی روایی ظاهری و محتوایی مقیاس خستگی پارکینسون (PFS-16) در افراد مبتلا به پارکینسون بود. مواد و روش ها ترجمه‌ی این مقیاس در دو مرحله بر اساس پروتکل پروژه بین‌المللی ابزار کیفیت زندگیصورت گرفت. پس از آن روایی ظاهری توسط 15 فرد مبتلا به پارکینسون و روایی محتوایی توسط 15 متخصص کاردرمانی بررسی شد. به منظور تعیین نسبت روایی محتوایی (CVR) و شاخص روایی محتوایی (CVI) روش لاوشه مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها در قسمت ترجمه تنها یک سوال از لحاظ مفهومی تغییر کرد. روایی ظاهری بسیار بالایی برای این مقیاس بدست آمد. بر اساس جدول لاوشه نسبت و شاخص روایی محتوایی در محدوه قابل قبول قرار گرفتند. نتیجه گیری نسخه فارسی مقیاس خستگی پارکینسون دارای روایی ظاهری و محتوایی بالا برای سنجش خستگی در افراد مبتلا به پارکینسون می باشد.