ارتباط سن شروع استفاده از عینک و تغییرات عیوب انکساری در کودکان مبتلا به ایزوتروپیای تطابقی
(ندگان)پدیدآور
آقازاده امیری, محمدصالحی پور باورصاد, شکوفهاکبری, محمدرضاطباطبایی, سید مهدیمیرمحمد صادقی, آرشنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه و اهداف ایزوتروپیای تطابقی شایعترین نوع استرابیسم در بین کودکان است و درمان اولیه آن اصلاح کامل عیوب انکساری می باشد. با توجه به اینکه امتروپیزیشن توسط وضعیت انکساری چشم و حدت بینایی کنترل می شود، اصلاح هایپروپی در سنین کودکی ممکن است سبب تداخل در امتروپیزیشن شود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط سن شروع استفاده از عینک و تغییرات عیوب انکساری در کودکان مبتلا به ایزوتروپیای تطابقی است. مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی پرونده های پزشکی بیماران مبتلا به ایزوتروپیای تطابقی انکساری (ایزوتروپیایی که میزان آن پس از اصلاح کامل رفرکشن سیکلوپلژیک به کمتر از ۱۰ پریزم دیوپتر کاهش یابد) مرور شدند و داده های انکساری برای سه گروه کودکان بر اساس سن شروع استفاده از عینک تحلیل شد. یافته ها ۶۲ بیمار وارد مطالعه شدند. سن میانگین شروع استفاده از عینک 5/2 سال و متوسط طول دوره پیگیری، ۹/۱ سال بود. ارتباط بین سن شروع استفاده از عینک با اسفریکال اکیوالان و هایپروپی از نظر آماری معنی دار بود (05/0>p) ولی با آستیگماتیسم معنی دار نبود (05/0
کلید واژگان
عینکایزوتروپیای تطابقی
عیوب انکساری
امتروپیزیشن
بینایی سنجی
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2016-03-201395-01-01
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیShahid Beheshti University of Medical Sciences
سازمان پدید آورنده
مربی گروه اپتومتری دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیدانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
دانشیار گروه چشم دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
مربی گروه علوم پایه دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
گروه چشم پزشکی، مرکز تحقیقات بیمارستان فارابی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
شاپا
2251-84012252-0414




