مقایسه قدرت گرفتن سه تایی در وضعیت های مختلفی از دمر و نشسته در دانش آموزان مقطع اول دبستان

Abstract

مقدمه و اهداف: نوشتن یکی از عملکردهای مهم دست است که نیازمند مهارت ظریف گرفتن سه تایی برای نگهداشتن صحیح نوشت افزار در دست می باشد. کیفیت عملکرد نوشتن به قدرت گرفتن سه تایی وابسته است و با توجه به فرضیه های موجود در زمینه تأثیر وضعیتهای مختلف بدن اعم از نشسته و دمر بر روی قدرت گرفتن؛ لذا هدف از این مطالعه مقایسه قدرت گرفتن سه تایی در سه وضعیت نشسته، دمر استاندارد و دمر ترجیحی بوده است تا از این طریق بتوان به کودکانی که دارای مشکلات نوشتار پریشی هستند کمک کرد تا با قرار گرفتن در آن وضعیت ضمن داشتن کنترل مناسب بر روی نوشت افزار مهارتهای نوشتاری خود را افزایش دهند. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مشاهده ای و از نوع مقطعی می باشد که در هشت مدرسه عادی ابتدایی مناطق چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز صورت گرفت. جامعه مورد مطالعه دانش آموزان مقطع اول ابتدایی بودند. نمونه گیری به شیوه تصادفی انجام شد. برای اندازه گیری قدرت گرفتن سه تایی از قدرت سنج استفاده گردید. تحلیل داده های بدست آمده به کمک نرم افزار SPSS نسخه ی 20 و از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. یافته ها: تعداد 123 دانش آموز شامل 57 پسر و 66 دختر مقطع اول دبستان با شرایط سنی 7 سال تمام (84-95 ماه) مورد بررسی قرار گرفتند. قدرت گرفتن سه تایی در وضعیت دمر ترجیحی به طور معنادار بیشتر از وضعیت دمر استاندارد و وضعیت نشسته بدست آمد (0005/0 >Pvalue). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش استفاده از وضعیت دمر ترجیحی می تواند وضعیت مناسبی برای انجام مداخلات توانبخشی در بهبود عملکرد گرفتن سه تایی و متعاقباً مهارت نوشتن در کودکان باشد مادامی که این وضعیت ممنوعیت خاصی برای استفاده در کودک نداشته باشد.