نقش و تأثیر ویتامین ها بر دستگاه شنوایی

Abstract

مقدمه ویتامین ها مواد آلی غیر از قندها، لیپیدها و پروتئین ها هستند که وظایف متعددی را در بدن بر عهده دارند و به دو گروه محلول در آب و محلول در چربی تقسیم می شوند. طبق تحقیقات صورت گرفته،ویتامین هایی که می توانند تأثیراتی روی سیستم شنوایی داشته باشند شامل ویتامین C- A- C- E- B12 است. بر اساس نتایج بدست آمده از مطالعات صورت گرفته ویتامین ها می توانند اثرات پیشگیری کننده و درمانی روی برخی مشکلات متداول شنوایی مانند کاهش شنوایی ناشی از نویز، کاهش شنوایی حسی- عصبی ناگهانی ایدیوپاتیک و وزوز داشته باشد . نقص و فقر هر یک از این ویتامین ها می تواند صدماتی را به سیستم شنوایی وارد آورد. به عنوان مثال استفاده از ترکیبات آنتی اکسیدانی مانند ویتامین E می تواند از مرگ سلول های شنوایی و کاهش شنوایی ناشی از نویز پیشگیری کند. فقر ویتامین A حساسیت دستگاه شنوایی را به نویز افزایش داده و در نتیجه احتمال ابتلا به کاهش شنوایی ناشی از نویز (NIHL) افزایـش می یابد. ویتامین C هم از اثرات سمی برخی از داروهای اتوتوکسیک می کاهد و هم می تواند اثرات پیشگیری کننده و درمانی روی NIHL داشته باشد. فقر ویتامین D احتمال بروز کاهش شنوایی حسی- عصبی را افزایش می دهد و فقر ویتامین B12 احتمال بروز وزوز مزمن را افزایش می دهد. ویتامین های آنتی اکسیدانی مانند ویتامین E و C می توانند در درمان کاهش شنوایی حسی- عصبی ناگهانی ایدیوپاتیک موثر باشند. با توجه به نقش موثر ویتامین ها می توانیم در زمینه پیشگیری و درمان بسیاری از مشکلات شنوایی به خصوص مشکلاتی که در حال حاضر درمان قطعی و موثر برای آن ها وجود ندارد،از ویتامین ها استفاده کنیم.