نقش ورزش در بهبود اخلاق اسلامی کار، کمال‌گرایی و کنترل تفکرات انتقادی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی

Abstract

<strong>مقدمه و هدف</strong><strong>: </strong>ورزش بخشی از فرهنگ جامعه می­باشد که سالم­سازی جامعه را به دنبال دارد.از این رو در تمامی جوامع و سازمان­ها به تعمیم و گسترش آن در سالم­سازی فردی، خانوادگی و اجتماعی تأکید فراوانی شده است. هدف از این پژوهش، بررسی نقش ورزش در بهبود اخلاق اسلامی کار، کمال­گرایی و کنترل تفکرات انتقادی دانشجویان بود.<br /> <strong>روش تحقیق:</strong> این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی بود و جامعه‌ی آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی بود و نمونه­گیری بر اساس جدول مورگان به­صورت تصادفی ساده که بر این اساس تعداد نمونه برابر با 351 نفر می­باشد. ابزار تحقیق حاضر پرسشنامه اخلاق اسلامی کار درویش یوسف (2000)، پرسشنامه کمال­گرایی مثبت و منفی­تری شورت و همکاران (1995)، پرسشنامه کنترل تفکرات انتقادی کالیفرنیا بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده­های تحقیق از روش­های آماری توصیفی، آزمون کولموگروف اسمیرنف و از آزمون T دو نمونه مستقل استفاده گردید.<br /> <strong>یافته ­ها:</strong> نتایج پژوهش نشان داد اخلاق اسلامی کار و کمال­گرایی مثبت افراد ورزشکار بیشتر از غیرورزشکار است، کمال­گرایی منفی افراد غیرورزشکار بیشتر از ورزشکار است و بین تفکر انتقادی دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی­داری وجود نداشت.<br /> <strong>نتیجه­ گیری: </strong>فعالیت ورزشی سبب ایجاد ارتباط قوی بین همسالان شده و به یادگیری نگرش­ها و ارزش­های مثبت می­شود. ورزش و فعالیت جسمانی موجب افزایش جنبه های مثبت مشروط به پاسخ و فراهم ساختن موقعیت­هایی که سبب منحرف شدن توجه فرد از شرایط تهدیدآور و اضطراب زا می­شود.