خفتگان در بقیع (19) قله های رفیع بقیع

Abstract

امام حسن نخستین پسرى است که خداوند متعال به على بن ابی طالب و فاطمه زهرا(علیهما السلام) عنایت کرد. او در شب پانزدهم ماه مبارک رمضان، در مدینه (سال سوّم هجرت) دیده به جهان گشود. پس از تولدش، جد بزرگوارش رسول الله(ص) که او را ادامه وجود خویش و ادامه رسالت­های بزرگ پیامبران الهی شمرد، در گوش راستش ‍ اذان و در گوش چپش اقامه گفت. هم وزن موى سرش (که کمی بیش از یک درهم بود) نقره به مستمندان داد. پیامبر(ص) نام او را حسن گذاشت و این نام در جاهلیت سابقه نداشت. او مصداق آیة مودّت بود، در آیة مباهله حضوری عینی و چشمگیر داشت و صلحش عزت بخش تاریخ اسلام شد.<span><br /></span>