اثربخشی درمان مثبت‌گرا بر رفتارهای خود آسیب رسان و هیجان‌های منفی در مردان وابسته به داروهای محرک (شیشه)

Abstract

<strong>چکیده</strong><br /> <strong>مقدمه</strong><strong>:</strong> طبق آمارهای غیررسمی مصرف مت آمفتامین در ایران در جایگاه دوم یا سوم پرمصرف‌­ترین مواد مورد سوءمصرف قرار گرفته است. هدف این پژوهش تعیین میزان اثربخشی درمان مثبت­گرا بر رفتارهای خودآسیب­رسان و هیجان‌های منفی در مردان وابسته به داروهای محرک (شیشه) بود.<br /> <strong>روش کار:</strong> روش پژوهش نیمه­آزمایشی با پیش و پس­آزمون و پیگیری، با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل کلیه مردان وابسته به مواد محرک(شیشه) مراجعه کننده به مرکز تی سی استان کرج در پاییز 1397 بودند. روش نمونه‌گیری بصورت دردسترس (40مرد) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (n=20) و گواه (n=20) قرار گرفتند. مرحله پیش­آزمون، مقیاس پرسشنامه رفتارهای خود آسیب رسان و فرم کوتاه مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس( 21- DASS) انجام شد. سپس گروه آزمایش 8 جلسه تحت درمان مثبت گرا قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند و در پایان هر دو گروه تحت پس‌آزمون و دوره پیگیری (3 ماه) قرار گرفتند. تحلیل داده‌ها، از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد.<br /> <strong>نتایج</strong>: نشان دادند بین دو گروه آزمایش وگواه، پس از اجرای درمان تفاوت معناداری وجود دارد. بطوریکه، میانگین نمره رفتارهای خودآسیب رسان و هیجان‌های منفی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافت )001/0> .(P<br /> <strong>بحث و نتیجه گیری:</strong> با توجه به یافته ها می­توان نتیجه گرفت درمان مثبت­گرا بر رفتارهای خودآسیب­رسان و هیجان‌های منفی در مردان وابسته به داروهای محرک (شیشه) موثر می باشد.