اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر وابستگی و صمیمیت زناشویی کارمندان متاهل

Abstract

<strong>چکیده</strong><br /> <strong>مقدمه:</strong> پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر وابستگی و صمیمیت زناشویی انجام شد.<br /> <strong>روش کار:</strong> روش پژوهش از نوع نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل بود. از جامعه کارمندان متاهل شرکت پارس­آرا، 30 نفر به عنوان نمونه پژوهش به صورت تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه­های پژوهش شامل وابستگی هرشفیلد و همکاران(1977) و صمیمیت زناشویی واکر و تامپسون(1983) بود.آموزش تحلیل رفتار متقابل به مدت 8 جلسه برای گروه آزمایش برگزار گردید ولی گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. بدین ترتیب داده­های پژوهش جمع­آوری و با استفاده از کواریانس تحلیل شد.<br /> <strong>یافته­ها:</strong> نتایج آمار توصیفی نشان از کاهش وابستگی و افزایش صمیمت زناشویی گروه آزمایش داشت و تحلیل کواریانس نشان داد که اختلاف دو گروه آزمایش و کنترل در وابستگی و صمیمیت زناشویی معنی داری بود (p≤0/001).<br /> <strong>نتیجه­گیری:</strong> آموزش تحلیل رفتار متقابل منجر به کاهش وابستگی و افزایش صمیمیت زناشویی کارمندان متاهل موثر است، بنابراین می­توان جهت بهبود وابستگی و صمیمت زناشویی از روش تحلیل رفتار متقابل بهره گرفت.