بررسی تأثیر خودگفتاری انگیزشی بر عزت‌نفس و اضطراب رقابتی شناگران زن نخبه

Abstract

<strong>مقدمه</strong><br /> ورزشکاران همواره از روش‌های تمرینی و مهارت‌های روانشناختی گوناگونی جهت دستیابی به حداکثر پتانسیل‌های ورزشی خویش استفاده می‌کنند. خودگفتاری انگیزشی یکی از شیوه‌هایی است که ورزشکاران از آن برای عملکرد مطلوب و بهینه استفاده می‌کنند. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر خودگفتاری انگیزشی بر عزت‌نفس و اضطراب رقابتی شناگران نخبه زن شهر اصفهان بود.<br /> <strong>روش‌کار</strong><br /> این تحقیق نیمه تجربی به‌صورت پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این مطالعـه شامل کلیه شناگران نخبه زن بزرگ سال شهر اصفهان بود که با استفاده از شیوه نمونه‌گیری سیستماتیک تعداد 40 نفر انتخاب و به دو گروه آزمایش (20 نفر) وگواه (20 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش، به مدت 8 هفته، هر هفته سه جلسه برنامه خودگفتاری انگیزشی (تئودوراکیس،2000) را اجرا نمود، ولی در این مدت گروه گواه هیچ‌گونه مداخله روانشناختی دریافت نکرد. آزمودنی‌های هر دو گروه در ابتدا و انتهای پژوهش بوسیله‌ی پرسش‌نامه‌های استاندارد عزت‌نفس روزنبرگ (1965) و اضطراب رقابتی ورزشی (SCAT) مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل کوواریانس، کواریانس چند متغیری و تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.<br /> <strong>نتایج</strong><br /> نتایج پژوهش نشان داد که عامل خودگفتاری انگیزشی بر میزان متغیرهای عزت نفس و اضطراب رقابتی در شناگران نخبه تأثیر معناداری دارد (05/0P<)، اما بین میزان تأثیر خودگفتاری انگیزشی بر این متغیرها در شناگران نخبه تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0P>).<br /> <strong>نتیجه‌گیری</strong><br /> خودگفتاری انگیزشی باعث بهبود متغیرهای عزت نفس و اضطراب رقابتی می‌شود، لذا پیشنهاد می‌شود، مربیان و ورزشکاران از این روش برای پیشرفت و بهبود عملکرد ورزشی استفاده کنند.