تدوین برنامه آموزش اخلاق بر تصمیم گیری اخلاقی و مسئولیت پذیری دانش آموزان دختر و مقایسه اثربخشی آن با روش آموزش معماهای فرضی کلبرگ و معماهای زندگی واقعی

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> مطالعه پیش رو، به منظور تدوین برنامه آموزش اخلاق با رویکرد هیجان محور و مقایسه اثربخشی آن با روش آموزش معماهای فرضی کلبرگ و معماهای زندگی واقعی بر تصمیم گیری اخلاقی و مسئولیت پذیری دانش آموزان صورت گرفت. <strong>روش </strong><strong>کار</strong><strong>:</strong> روش این مطالعه از نوع طرح‎های شبه آزمایشی بود. نمونه پژوهش شامل 100 نفر از دانش آموزان دختر رشته‎های مختلف دبیرستانی شهرستان بجنورد بود که به صورت نمونه گیری خوشه‎ای دو مرحله‎ای در سه گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 25 نفر) جای گذاری شدند. در هر چهار گروه به عنوان پیش آزمون پرسشنامه آزمون قضاوت اخلاقی (DIT) و پرسشنامه روانشناختی کالیفرنیا(CPI)اجرا گردید. سپس گروه اول با روش معماهای فرضی کلبرگ، گروه دوم با روش معماهای زندگی واقعی و گروه سوم با استفاده از رویکرد هیجان محور تحت آموزش قرار گرفتند. گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. در پایان پس آزمون در هر چهار گروه اجرا شد. نتایج: نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد اختلاف بین چهار گروه معنادار بود(5%>p) و بین گروه معماهای فرضی کلبرگ، گروه معماهای زندگی واقعی و گروه رویکرد هیجان محور با گروه گواه(05/0>p) در تصمیم گیری اخلاقی و مسئولیت پذیری تفاوت معنی دار وجود دارد. اما بین گروه‎های آزمایش با یکدیگر تفاوت معنی داری وجود ندارد. <strong>نتیجه گیری</strong>: به طور کلی نتایج این مطالعه نشان می‎دهد که آموزش اخلاق با رویکرد هیجان محور در رشد تصمیم گیری اخلاقی و مسئولیت پذیری دانش آموزان مؤثر است؛ اما نسبت به روش معماهای فرضی کلبرگ و روش معماهای زندگی واقعی که روش‎هایی ‎صرفاً شناختی هستند، اثربخشی بیشتری ندارد.