عوامل خطر عفونت بیمارستانی در بیماران سوختگی بستری شده در بیمارستان توحید سنندج

Abstract

<strong>مقدمه</strong> آسیب های سوختگی یکی از مشکلات درمانی در کشورهای در حال توسعه است. علی رغم همه پیشرفت ها در زمینه کنترل و درمان زخم های سوختگی، عامل اصلی مرگ و میر در بیماران دچار سوختگی عفونت های بیمارستانی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل خطر عفونت بیمارستانی در بیماران دچار سوختگی انجام شده است. <strong>ر</strong><strong>وش</strong><strong> کار</strong> این مطالعه مورد- شاهدی در بخش سوختگی بیمارستان توحید سنندج در سال 1391 اجراشد. موردها شامل بیمارانی بود که بعد از بستری شدن به علت سوختگی در بیمارستان دچار عفونت شدند و بیمارانی که دچار عفونت نشدند به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. اطلاعات مورد نیاز از روی پرونده بیماران در بخش مدارک پزشکی استخراج و در چک لیست ثبت گردید. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS به وسیله آزمون‌های کای دو و دقیق فیشرتجزیه وتحلیل شد. در آنالیز چندگانه از رگرسیون لجستیک استفاده شد. <strong>نتایج</strong> از تعداد 155 بیماردچار سوختگی در این مطالعه 62 نفر(40% ) مرد و 93 نفر (60 % ) زن بودند. میانگین سنی بیماران در این مطالعه 17 ± 9/25 سال و گروه سنی زیر 20 سال با 9/43 % بیشترین فراوانی را داشتند. مجموع 38 بیمار (6/24 %) عفونت بیمارستانی داشتند. کشت های مثبت باکتری شامل عفونت زخم 26 (8/16 %)، عفونت ادرار 10 (6/5 %) و عفونت خونی 2 (3/1 %) بود. متوسط سطح سوختگی در این مطالعه 7/27 ± 5/35 % بود .آب جوش بیشترین علت سوختگی در بیماران بود. نتیجه کشت مثبت باکتری در نمونه های زخم سوختگی 8/16 % ، نمونه ادرار5/6 % و نمونه خون 3/1 % بود. شایع ترین ارگانیزم ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی، پسودوموناس آئروجینوزا بود. بین محل سوختگی، درصد سوختگی، مدت بستری و وجود بیماری زمینه ای با ابتلا به عفونت بیمارستانی رابطه وجود داشت. در آنالیز چندگانه رگرسیون لجستیک سن بالاتر، مدت بستری بیش از پنج روز و درصد سوختگی بیش از 20 % با ابتلا به عفونت بیمارستانی رابطه داشت. <strong>نتیجه گیری</strong> درصد بیشتر سوختگی و محل سوختگی بیماران و مدت بستری بیشتر با ابتلا به عفونت بیمارستانی رابطه داشت و لازم است هنگام درمان به این موارد توجه شود.