ارزیابی قابلیت ضریب مشارکت ژنراتورها به منظور تعیین نوع نوسانات سیگنال کوچک سیستم قدرت با استفاده از روش‌های تحلیلی و پیش‌بینی همزمان آن‌ها با استفاده از شبکه عصبی

Abstract

پایداری زاویه‌ای سیگنال کوچک رتور که از آن به عنوان پایداری سیگنال کوچک نیز یاد می‌شود، یکی از مهمترین عوامل در برنامه‌ریزی و بهره‌برداری سیستم‌های قدرت است. این نوع از پایداری‌ها، در چهار حالت نوسانی شامل نوسانات درون ناحیه‌ای، بین‌ناحیه‎ای، کنترلی و پیچشی مورد بررسی قرار می‌گیرد. شناسایی و تفکیک رفتار چنین نوسان‌هایی می‌تواند در اِعمال رفتارهای کنترلی مانند تنظیم پارامترهای سیستم تحریک و پایدارساز سیستم قدرت به منظور کنترل و میرایی نوسان‌ها، مورد استفاده قرار بگیرد. یکی از ابزارهای مرسوم در بررسی اینگونه نوسانات، فرکانس مدهای بحرانی سیستم و ضرایب مشارکت ژنراتورها در این مدها است که با استفاده از روش‌های تحلیلی مانند آنالیز مدال تعیین می‌گردند. در این مقاله، ابتدا با استفاده از روش‌های تحلیلی، قابلیت ضرایب مشارکت ژنراتورها در تعیین نوع نوسانات درون ناحیه‌ای و بین‌ناحیه‎ای سیستم قدرت بررسی شده و در ادامه از آنجاکه در اینگونه بررسی‌ها، استفاده از روش‌های مرسوم مانند آنالیز مدال، سخت و زمانبر است، با استفاده از یک روشی ترکیبی شامل روش انتخاب مؤلفه و شبکه عصبی PNN، ضریب مشارکت ژنراتورها و نوع نوسان سیستم قدرت در مد بحرانی، مورد پیش‌بینی قرار خواهد گرفت. مزیت روش پیشنهادی، دقت و سرعت بالای محاسبات و همچنین تعیین همزمان نوع نوسانات و میزان مشارکت متغیر حالت غالب ژنراتورهای سیستم در مد بحرانی می‌باشد.