بررسی نقش ویژگی های مرکزی و پیرامونی در سازگاری با بانکداری موبایل با متغیر تعدیل گر خودکارآمدی

Abstract

در سال‌های اخیر با توجه به افزایش ضریب نفوذ تلفن همراه و آمار کاربران در کشورها و ظهور و گسترش شبکه‌ های بی‌سیم و افزایش استفاده از اینترنت بر روی گوشی‌ های موبایل نسل جدیدی از کاربردهای بانکداری الکترونیکی پدیدار شده و تحولات چشم‌گیری در ارائه خدمات بانکداری رخ داده است. بانکداری موبایل به عنوان یکی از شاخه ‌های جدید بانکداری الکترونیک با استقبال گسترده ‌ای در اکثر کشورها روبرو گشته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ویژگی ‌های مرکزی و پیرامونی در سازگاری با بانکداری موبایل با متغیر تعدیل‌گر خودکارآمدی می ‌باشد. جهت آزمون فرضیات از تحلیل همبستگی و حداقل مربعات جزیی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، دانشجویان دانشگاه تهران می ‌باشند که با استفاده از روش نمونه ‌گیری تصادفی اقدام به توزیع پرسشنامه ‌ها گردید. بدین منظور پرسشنامه بین 172 نفر از دانشجویان توزیع گردید که از میان آن‌ها 152 پرسشنامه قابل استفاده بود. نتایج حاصل، نشان می ‌دهد که مهم‌ترین عامل در ایجاد اعتماد اولیه مشتریان، ویژگی ‌های پیرامونی می ‌باشد، چون ویژگی ‌های مرکزی در اعتماد اولیه معنی ‌دار نبود. مشتریانی که تجربه استفاده از بانکداری موبایل را داشته ‌اند، کیفیت خدمات (اطمینان به بانکداری موبایل)، مهم‌ترین عامل بوده است. همچنین متغیر خودکارآمدی تأثیر اعتماد ادراک‌ شده بر سازگاری با بانکداری موبایل تعدیل می ‌کند.