عقل و قانون در رساله قوانین افلاطون

Abstract

<strong> </strong> در این مقاله که به بررسی اندیشۀ سیاسی افلاطون در رسالۀ <em>قوانین</em> می­پردازد، تلاش می­شود با توجه بهنظر افلاطون به عقل، جایگاه قانون در تفکر افلاطون و وجوه تمایز آن از حاکمیت فیلسوف کانون بررسی قرار گیرد. به عبارت دیگر در این مقاله سیر تحول اندیشۀ سیاسی افلاطون و مبانی معرفتی آن از حاکمیت فیلسوف به حاکمیت قانون بررسی خواهد شد. از این جهت مقاله نشان می­دهد تغییر در صورت‎بندی معرفتی افلاطون بر محوریت عقل، موجب تغییر در محتوای تفکر او دربارۀ موضوعات مختلف از جمله اندیشۀ سیاسی و چگونگی سامان‎بخشی سیاسی شهر شده است؛ و سیر این تغییر در مکتوبات افلاطون، از <em>همپرسۀ جمهور</em> به <em>قوانین</em> است. نتیجه و حاصل همپرسه <em>سیاستمدار</em> و سپس <em>قوانین</em> با توجه به مشکلات فیلسوف در ادارۀ شهر، ضرورت قانون و سامان­دهی شهر بر اساس مجموعه قوانینی است که در آنها جزئیات ادارۀ شهر مشخص شده باشد. قانون کلیدواژه­ای است که افلاطون آن را راه‎ رفع مشکلات شهر و راه­حل بدیل حاکمیت فیلسوف در قوانین می­داند.

<strong>و</strong>