نظریه دو بعدی بازنمایی علمی: تثبیت و انطباق ساختاری

Abstract

هدف این مقاله فراهم آوردن نظریه‌ای ترکیبی از بازنمایی علمی است که نقاط ضعف نظریه‌های شناختی و غیرشناختی را نداشته باشد. برای این منظور، استدلال خواهد شد که اگرچه فرآیند بازنمایی نیازمند به‌کارگیری حیث التفاتی است، اما این حیث التفاتی برخلاف نظر مدافعان دیدگاه شناختی، صرفاً در لباسی ساختاری بروز می‌دهد. بنابراین، نظریه‌ پیشنهادی با وجود محترم شمردن حیث التفاتی، بازنمایی ساختاری را کافی می‌داند و حضور خصلت‌های زبانی مثل تعبیر یا دلالت را لازم نمی‌داند. بخش دوم مقاله، نظریه‌های بازنمایی را به‌صورت اجمالی معرفی می‌کند. بخش سوم به نقد نظریه‌ ساختاری بازنمایی می‌پردازد. در بخش چهارم نشان داده می‌شود که فرآیند بازنمایی، متشکل از دو بخش یا دو بعد است: تثبیت و انطباق ساختاری. سرانجام در بخش آخر نشان داده می‌شود که علی‌رغم آنکه تثبیت، معطوف به ملاحظات التفاتی است، انطباق ساختاری رابطه‌ای عینی و غیرالتفاتی است.