نقش نظریه شهر خلاق در پویش اقتصاد فرهنگی و زندگی شهری

Abstract

در عصر پسامدرن، اقتصاد فرهنگی نقش حائز اهمیتی در توسعه اقتصادی شهرهای جهان دارد. شاهد این امر، حضور پررنگ متغیر­های اقتصاد فرهنگی در برنامه­های تحول اقتصادی شهرهای جهان است. در همین راستا در سده بیست و یکم، جذب نخبگان و استعدادهای خلاق به یکی از مهم­ترین ابزارهای شهرها برای رشد و بالندگی اقتصادی تبدیل شده است. روش­شناسی این مقاله توصیفی- تحلیلی با بهره­گیری ازتحلیل محتوای جدیدترین منابع لاتین است، مؤلفه­های این نوشتار مشتمل بر نقش اقتصاد فرهنگی در پویش شهرها، پیشینه نظریه طبقه خلاق، مفهوم نظریه طبقه خلاق و شهر خلاق، مؤلفه­های نظریه شهر خلاق، عناصر شهر خلاق، دیدگاه­های منتقدان و مخالفان نظریه طبقه خلاق و در نهایت ویژگی­های دو نمونه عملیاتی شهر خلاق یعنی شهر ملبورن و شهر تورنتو ارائه شده است. نتایج پژوهش نشان­دهنده آن است که جذب نخبگان منجر به خلاقیت، نوآوری و جهش اقتصادی شهر­ها می­شود، و این امر به پویش اقتصاد فرهنگی شهرها می­انجامد. در کانون و تمرکز نظریه شهر خلاق، موضوع­هایی از قبیل؛ فناوری، استعداد و تسامح و تساهل است، چنانچه در جهان به شدت رقابتی امروز، آن دسته از شهرها موفق به جذب نخبگان می­شوند که از تنوع، تسامح و تساهل بیشتری برخوردار باشند. نقش طبقه خلاق در پویش اقتصاد فرهنگی مربوط به متغیر تسامح و تساهل است؛ به این معنا که شهرها با ترویج فرهنگی باز، چند ملیتی، تکثرگرا و تسامح­گرا قادر به جذب نخبگان و به تبع آن پیشرفت و توسعه اقتصادی می­شوند.