ماهیت وحی در اندیشه ابن سینا

Abstract

مسألهی وحی از مسایل اساسی حوزه ی دینشناسی محسوب میشود و یکی از فصـول مهـم<br />کلام جدید و فلسفهی دین را به خود اختصاص داده و تحت عنوان «تجربهی دینی» تفسیرو<br />تحلیل مـیشـود. فیلسـوفان، متکلمـان و مفسـر ان مسـلمان نیـز ایـن موضـوع را از جنبـه هـای<br />گوناگون مورد بحث قـرار داده انـد و ایـن نوشـتار، در پـی تبیـین نظـریکـی از بـزرگ تـرین<br />فیلسوفان مسلمان، یعنی ابنسینا است و نظـراودر ایـن خصـوص، محـور همـه ی تفسـیرهای<br />فیلسوفان مسلمان ومتکلمان عقلگرا در جهان اسلام محسوب میشود.<br />ابنسینا پدیدهی وحی را متناسب با نظام فلسفی خود، از حیث روشی و سـاختاری مـورد<br />بحث و تحلیل قرار داده است . روحالقُدُس یا فرشتهی وحی در نظراوهمان عقل فعّال اسـت<br />که مخزن علوم و معارف ومُفیض آن هاست. گیرنـدهی وحـی نیـزبُعـد عقلانـی نبـیّ، یعنـی<br />مرتبهی عقل قُدسی اوست که در پرتو استعداد ذاتی وتکامل وجودی، به مقام اتّصال ویژه با<br />عقل فعّال نایل گشته است . برپایهی این دیدگاه، نفس نبی در مرتبه ی عقـل قدسـی بـا عقـل<br />فعّال مرتبط میگردد و خیال تکاملیافتهی او به شکار محصول این ارتباط مـی پـردازد و آن<br />را به صورت شَبَح خیال یِ دارای مقدار و ابعاد در می آورد. سپس این صوَر خیالی، بـه حـسّ<br />مشترک سرازیرمیشوند واز آنجا در حواسّ نبیّ، تمثّل مییابند.