نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorانتظام, سیدمحمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T23:48:43Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T23:48:43Z
dc.date.available1399-07-08T23:48:43Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T23:48:43Z
dc.date.issued2020-02-20en_US
dc.date.issued1398-12-01fa_IR
dc.date.submitted2019-06-11en_US
dc.date.submitted1398-03-21fa_IR
dc.identifier.citationانتظام, سیدمحمد. (1398). بررسی فاعل و قابل بودن ذات خداوند نسبت به صورت‌های علمی موجودات از دیدگاه ابن‌سینا با تأملی در قاعدۀ وحدت جهت فعل و قبول در بسائط. پژوهشنامه فلسفه دین (نامه حکمت), 17(2), 249-268.fa_IR
dc.identifier.issn2228-6578
dc.identifier.issn2228-6586
dc.identifier.urihttp://prrj.journals.isu.ac.ir/article_2746.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/163095
dc.description.abstractابن‌سینا ذات خداوند را فاعل و قابل صورت‌های علمی موجودات دانسته و آن را از مصادیق وحدت جهت فعل و قبول در موجودات بسیط نسبت به لوازمشان برمی‌شمارد. در این مقاله، نخست قاعدۀ وحدت جهت فعل و قبول را در بسائط توضیح داده‌ایم و سپس، با تطبیق آن بر تفسیرهای سه‌گانۀ نسبت ذات خداوند با صورت‌های علمی موجودات، نشان داده‌ایم که در هر یک از این تفسیرها معنایی خاص از فاعل و قابل بودن خداوند باید اراده شود. قبول صورت‌های علمی از ناحیۀ ذات در تفسیر شیخ اشراق به معنای قبول انفعالی، و در تفسیر ملاصدرا به معنای اتصاف، و در تفسیری دیگر به معنای عدم انفکاک از ذات تلقی شده است. وحدت فعل و قبول در هر یک از تفسیرهای سه‌گانه اشکالات و لوازمی دارد که به آنها اشاره شده است. تفسیر نخست مستلزم اجتماع دو جهت فعل و قبول در ذات است؛ تفسیر دوم تنها با وحدت و عینت صورت‌های علمی و ذات و اتحاد عقل و عاقل و معقول قابل توجیه است؛ و مطابق تفسیر سوم تعبیر از ذات به قابل صورت‌های علمی وجهی ندارد.fa_IR
dc.format.extent592
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه امام صادق علیه السلامfa_IR
dc.publisherImam Sadiq Universityen_US
dc.relation.ispartofپژوهشنامه فلسفه دین (نامه حکمت)fa_IR
dc.relation.ispartofPhilosophy of Religion Researchen_US
dc.subjectعلم پیشین خداوند به موجوداتfa_IR
dc.subjectلوازم خداوندfa_IR
dc.subjectوحدت فاعل و قابلfa_IR
dc.subjectابن‌سیناfa_IR
dc.titleبررسی فاعل و قابل بودن ذات خداوند نسبت به صورت‌های علمی موجودات از دیدگاه ابن‌سینا با تأملی در قاعدۀ وحدت جهت فعل و قبول در بسائطfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeعلمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه فلسفه، دانشکده فلسفه، دانشگاه مفید، قم، ایرانfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue2
dc.citation.spage249
dc.citation.epage268


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد