مرگ حرارتی و پیامدهای الهیاتی آن

Abstract

طبق قانون دوم ترمودینامیک، در یک سیستم ایزوله، فرآیندهای برگشت‌ناپذیر در جهتی پیش می‌روند که آنتروپی سیستم افزایش می‌یابد، و غایت این سیر افزایشی آنتروپی ماکزیمم خواهد بود. در این حالت کار مکانیکی تبدیل به انرژی گرمایی می‌شود و در این وضعیت تعادل ترمودینامیکی رخ می‌دهد که مجموعه‌ای از تعادلات دمایی و فشاری و... است. با این فرض که جهان یک سیستم ایزوله است، طبق قانون دوم ترمودینامیک، سرانجامِ جهان تعادلی ترمودینامیکی خواهد بود که در آن حالتِ به خصوص تمام انرژی‌های مکانیکی تبدیل به انرژی گرمایی می‌شوند و این گرما در جهان پراکنده می‌گردد. در این حالت، دیگر حرکتی وجود نخواهد داشت، و نهایتاً جهان در مرگی فروخواهد رفت که از آن تعبیر به مرگ حرارتی می‌شود. این نظریه دارای پیامدهای الهیاتی است، به گونه‌ای که می‌توان آن را اثبات‌کنندۀ زوال عالم مادی و فسادپذیری آن دانست و چون هر فسادی بر کون و ایجادی دلالت می‌کند، نظریۀ مرگ حرارتی می‌تواند برهانی به نفع حدوث عالم مادی قلمداد شود.