سیاست‌پژوهی ایمنی غذایی: یک مطالعه کیفی
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
ایمنی غذایی بنیان توسعه، شاخص پایداری سلامت و رفاه جامعه است. برای تولید ایمن باید سیاست‌ها تغییر یابد و با کاربرد یا توسعه سیاست‌های عمومی است که حق دسترسی به غذای ایمن به واقعیت تبدیل می‌شود. این تحقیق کیفی براساس مدل سیاست‌پژوهی ماژرزاک بود و رویکرد کیفی با استفاده از مصاحبه نیمه‌ساختار‌یافته انجام شد. در‌مجموع، 25 متخصص و مدیر حوزه ایمنی غذایی درباره فرایند سیاست‌پژوهی شامل چرخ‌های تغییر مشکل و راه‌حل در سال 1396 مورد مصاحبه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها همزمان با نمونه‌گیری در نرم‌افزارMAXQDA.v2007 صورت گرفت. نتایج نهایی تحقیق درباره ساختار سیاست ایمنی غذایی در 6 طبقه مفهومی مورد بحث قرار گرفت که عبارت‌اند از: سیاستگذاری شفاف و همه‌جانبه به‌عنوان شرایط زمینه، حفظ سلامت جامعه به‌عنوان پدیده، ناکارآمدی سیاست‌های موجود ایمنی غذایی به‌عنوان شرایط علی، تدوین و اجرای مداخلات مکمل به‌عنوان استراتژی عملیاتی، توانمندسازی اجتماعی به‌عنوان شرایط واسطه‌ای و دستیابی به جامعه پایدار به‌عنوان پیامد. نتایج نشان داد که فرایند سیاست‌پژوهی ایمنی غذایی، مفهومی پویا، پیچیده، مداوم، همبسته و متأثر از عوامل مؤثر بر سیاستگذاری است، ناکارآمدی سیاست‌های موجود ایمنی غذایی از‌یک‌سو و تدوین و اجرای مداخلات مکمل و توانمندسازی اجتماعی از‌سوی‌دیگر بر فرایند سیاست‌پژوهی ایمنی غذایی تأثیرگذار است.
کلید واژگان
سیاستپژوهیایمنی غذایی
آموزش
مدل ماژرزاک
مطالعه کیفی
گراندد تئوری
محیط زیست
شماره نشریه
95تاریخ نشر
2018-11-221397-09-01
ناشر
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامیسازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری آموزش محیط زیست، دانشگاه پیام نور، تهران، ایراندانشیار دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
دانشیار گروه علمی آموزش محیط زیست دانشگاه پیام نور
استادیار دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
