طراحی الکتروگیربکس دورمتغیر فرکانسی به منظور بکارگیری در سامانه‌های رانش دریایی با هدف بهبود عملکرد و راندمان

Abstract

الکتروگیربکس‌های دور متغیر با تغییر دور خروجی این امکان را فراهم می سازد که در محدوده دوری (مینیمم- ماکزیمم) خاصی بتوانند به دورهای ثابت یا قابل تغییر خود دست یابند. این نوع الکتروگیربکس‌ها که به نام‌های واریاتور یا وریتور نیز شناخته می‌شود به دلیل داشتن قابلیت تنظیم دور خروجی برای تغییر دور استفاده می‌گردد. سیستم تولید قدرت در اکثر موتور واریاتورها، از طریق ساچمه های فلزی بوده در حالیکه در مقاله حاضر، طراحی جدیدی از الکتروگیربکس‌ ها با قابلیت دارابودن دور متغیر در هر دو جهت ساعتگرد و پاد ساعتگرد، ارائه شده، که از خاصیت فشار روغن برای تولید قدرت استفاده شده است که علاوه بر تولید قدرت در دورهای ثابت، گشتاور مورد نیاز ما را نیز تامین می‌کند. بعبارت دیگر دز سیستم طراحی شده، با توجه به هیدرولیکی بودن آن و بکار گیری روغن در مسیر جریان به جای ساچمه، مساله سایش زیاد و فرسودگی ساچمه ها در تغییر دورها، که منجر به عدم تامین گشتاور مورد نظر می گردد، از بین رفته است. همچنین در مقاله حاضر، پارامترهای عملکردی یک الکتروگیربکس دورمتغیر و راندمان آن با توجه به طراحی صورت گرفته،ارزیابی شده است. نتایج حاصله بیانگر راندمان 90 درصدی در مقایسه با الکتروگیربکس های ساچمه ای می‌باشد.