بهینه‌سازی دوبعدی بدنه زیردریایی جهت کاهش نویزهیدرودینامیکی

Abstract

کاهش نویز انتشاری از یک زیر دریایی به منظور بالا بردن قابلیت مخفی شدن زیردریایی دارای اهمیت بسیار بالا است. در این مقاله نیز هدف بهینه سازی دو بعدی شکل زیر دریایی(شناور) جهت دستیابی به حداقل نویز هیدرودینامیکی است. در این راستا ابتدا با تعریف تابع پتانسیل سرعت و استفاده از روش ریچاردسون جهت گسسته سازی، سرعت شار را اطراف شناور محاسبه می کنیم. در ادامه، انحراف معیار سرعت شار به عنوان تابع هزینه ای در نظر گرفته شده که جهت بهینه سازی باید کمینه شود. سپس با طراحی یک الگوریتم تکرار که قابلیت تغییر در ناحیه های مرزی شکل را دارد مقطع شناور را به گونه ای تغییر داده ایم که تابع هزینه کمینه شده است. به این ترتیب به شکل بهینه شناوری که دارای کمترین نویز تولید شده است دست یافته ایم.