تأثیر نقشه مفهومی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره‌ متوسطه در درس فیزیک

Abstract

در پژوهش حاضر تأثیر نقشه مفهومی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر و پسر دوره متوسطه در درس فیزیک بررسی شده است. این پژوهش مشتمل بر دو بخش شبه‌آزمایشی و مطالعه موردی است. در بخش شبه­آزمایشی، میزان اثربخشی ارائه و ساخت نقشه مفهومی بر پیشرفت تحصیلی فراگیران درس فیزیک مقطع متوسطه تعیین شده و در بخش دوم، با توجه به تأثیر معنی­دار نقشه مفهومی در بررسی علت­ها، مطالعه موردی با هدف بررسی تجارب استادان و دبیران در زمینه اثربخشی این روش تدریس در فرایند یاددهی-یادگیری انجام شده است. در بخش طرح شبه­آزمایشی که از پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شده، شش کلاس درسی پایه دوم متوسطه در سه گروه کنترل، ارائه و ساخت (ترکیبی) و ارائه به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شده­اند. تفاوت این سه گروه در روش آموزشی آنها بوده است. در گروه­های کنترل، آموزش به‌شیوه مرسوم، در گروه­های ارائه و ساخت (ترکیبی)، در قالب نقشه مفهومی که دانش‌آموزان نیز خود نقشه­های مفهومی مطالب تدریس شده را تهیه کردند و در گروه­های ارائه، آموزش تنها در قالب نقشه مفهومی انجام شد. تأثیر این کاربندی بر پیشرفت تحصیلی فراگیران از طریق آزمون پیشرفت تحصیلی اندازه‌گیری شد. یافته­های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد نمره­های دانش‌آموزان گروه­های آزمایشی ترکیبی و معلم‌ساخته در پس‌آزمون بالاتر از گروه کنترل است (001/0p≤). بنابراین، آموزش به کمک نقشه مفهومی به افزایش نمره‌های پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان منجر شده است. نتیجه دیگر این پژوهش، این بود که هیچ‌کدام از گروه­های دختران و پسران برتری مشخصی نسبت به هم نداشتند. همچنین، برای دستیابی به هدف دوم پژوهش، به توصیف تجربیات نه نفر از دبیران و استادان در خصوص اثربخشی ارائه نقشه مفهومی در فرایند یاددهی-یادگیری پرداخته شد. نمونه­گیری از دبیران و استادان به روش نمونه­گیری هدفمند و اطلاعات به صورت مصاحبه نیمه‌ساختاریافته گرد‌آوری شده است. یافته­های حاصل از تجربیات استادان و دبیران در خصوص اثربخشی کاربرد نقشه مفهومی نیز در سه مضمون اصلی با عنوان «کل نگری»، «یادگیری خودنظم‌دهنده» و «رشد تفکر» و چندین مضمون فرعی خلاصه شد.