ارزیابی پایداری سه ذخیره گاه جنگلی سمیرم اصفهان

Abstract

امروزه بسیاری از کشورها در پی یافتن راهی برای مدیریت پایدار جنگل­هایشان هستند. جهت دستیابی به این مهم نیاز است منابع جنگلی موجود از نظر معیارهای پایداری مورد مطالعه قرار گیرند. مقایسه­ی سه ذخیره­گاه جنگلی شهرستان سمیرم با توجه به معیارهای پایداری و اولویت­بندی این ذخیره­گاه­ها، رسیدن به مدیریت پایدار این منابع را سهل­تر می­سازد. جهت مقایسه­ی این ذخیره­گاه­های جنگلی هشت معیار وسعت، تنوع زیستی، سلامتی و زنده­مانی، نقش­های تولیدی، فرسایش، مسائل اقتصادی– اجتماعی، چارچوب­های قانونی، خط مشی­های تشکیلاتی و کیفیت در نظر گرفته شد که این معیارها به طور کلی 19 زیر معیار را شامل می­شوند، لذا به علت پیچیدگی مسأله از تکنیک تصمیم­گیری چند معیاره (AHP) استفاده شده است. سلسله مراتبی در 4 سطح هدف، معیارها، زیر معیارها و گزینه­ها تشکیل شد. برخی از معیارها و به تبع آن برخی از زیر معیارها کیفی بودند که جهت دستیابی به نتایج منطقی و جامع، از همکاری و تشریک مساعی گروهی از متخصصین استفاده شد. نتایج حاصل از قضاوت متخصصین، معیار مسائل اقتصادی - اجتماعی را نسبت به سایر معیارها در اولویت نشان داد. همچنین نتایج نهایی تحلیل سلسله مراتبی گویای ارجحیت ذخیره­گاه جنگلی چالقفا از لحاظ معیارهای پایداری منابع جنگلی نسبت به ذخیره­گاه­های جنگلی داغباشی و تنگ خشک بود. با توجه به نتیجه­ای که حاصل شد پیشنهاد می­شود ذخیره­گاه جنگلی چالقفا به عنوان الگو مد نظر قرار گیرد و معیار­هایی که دستخوش تغییر انسان می­شوند، برای سایر منابع جنگلی و یا ذخایر جنگلی شهرستان، مطابق با این ذخیره­گاه تغییر داده شود که این خود باعث مدیریت پایدار جنگل می­شود.