بررسی نقش واسط رضایت شغلی در تأثیر مدیریت برند داخلی و لنگرهای شغلی بر تمایل به ماندن، مورد مطالعه: یک سازمان دولتی در شهر مشهد

Abstract

از مهمترین موضوعات مطرح در مدیریت، ماندگاری و تمایل به ماندن در محلّ کار سازمانی است. سازمان­ها هزینه‌های زیادی صرف جذب، آموزش و نگهداری نیروی انسانی متخصّص می­کنند، ولی در صورت فراهم­نبودن شرایط مناسب با مشکل ترک سازمانی مواجه خواهند شد و این نیروهای ارزشمند با­ سختی و یا نارضایتی سازمان خود را ترک می­کنند. از این ­رو، هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مدیریت برند داخلی و لنگرهای شغلی بر تمایل به ماندن با متغیّر میانجی رضایت شغلی است. این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوة جمع­آوری داده­ها، توصیفی- پیمایشی است. با روش نمونه­گیری تصادفی ساده، 210 نفر از 466 نفر از کارشناسان سازمان مورد مطالعه، پرسشنامه را تکمیل کردند. تجزیه ­و تحلیل اطّلاعات نیز با روش مدل­سازی معادلات ساختاری (SEM) و نرم­افزار Amos انجام شده ­است. نتایج به­دست­آمده نشان می­دهد که معادلات ساختاری به‌کارگرفته­شده، مدل نظری قوی‌ای برای پیش­بینی تمایل به ماندن از طریق مدیریت برند داخلی، لنگرهای شغلی و رضایت شغلی است. همچنین تأثیر معنی­دار لنگرهای شغلی بر رضایت شغلی و تمایل به ماندن و تأثیر رضایت شغلی بر تمایل به ماندن و اثر میانجی رضایت شغلی در رابطة بین لنگرهای شغلی و تمایل به ماندن تأیید شده ­است، ولی تأثیرات مستقیم مدیریت برند داخلی بر رضایت شغلی و همچنین بر تمایل به ماندن تأیید نشده ­است.