الویت بندی عوامل موثر در ارزیابی صادرکنندگان براساس شاخص انعطاف پذیری استراتژیک با استفاده از تکنیک تصمیم گیری FANP

Abstract

آنچه در دهه‌های اخیر بیش‌از‌پیش نمود پیدا کرده است، بین‌المللی شدن تجارت و روی ‌آوردن شرکت‌ها به بازار جهانی است. یکی از مهمترین راه‌ها برای ورود به بازارهای جهانی صادرات است، که نقش مستقیمی در توسعه و رشد اقتصادی کشور دارد. چرا که با فراهم نمودن زمینه‌های کسب منابع ارزی، موجبات کسب درآمد برای شکل‌دهی ساختارهای اقتصادی، واردات و افزایش تولید را ایجاد می‌نماید. اما جهان در تلاطم و حرکت، درجه‌ی بی‌سابقه‌ای از تغییرات را در سال‌های اخیر تجربه کرده است. که انعطاف‌پذیری‌استراتژیک به‌منظور پاسخ به تهدیدات پیش آمده ناشی از تغییرات و در نهایت عدم‌اطمینان محیطی، تبدیل به مفهوم مهمی گشته است. در این مقاله سعی بر این است که پس از ارزیابی شاخص‌های انعطاف پذیری استراتژیک به اولویت بندی این عوامل جهت ارزیابی صادرکنندگان بپردازیم. در مقاله حاضر، پس از بومی سازی مدل کادوگان و همکاران (2012) که انعطاف‌پذیری استراتژیک در بحث صادرات را بیان می‌کند با استفاده از تکنیک FANP به تعیین اهمیت معیارهای مدل پرداخته شد. به این منظور نظرهای 12 نفر از خبرگان بازرگانی با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شده و تجزیه و تحلیل آن‌ها از طریق نرم‌افزارهای اکسل و متلب صورت گرفته است. یافته‌های پژوهش بیانگر اولویت بالای شاخص‌های : تعداد سال‌های فعالیت، تعداد کشورها و پس از آن شاخص-های نیاز به سرپرست در تصمیم‌گیری، تمرکز در تصمیم‌گیری، ارجاع تصمیمات کوچک است.