بررسی تاثیر دوزهای مختلف داروی گلی بن کلامید بر قند خون و حجم جزایر لانگرهانس پانکراس در رت های دیابتی

Abstract

<strong><span lang="AR-SA">مقدمه:</span></strong><span lang="FA">دیابت موجب کاهش کیفیت زندگی شده و منجر به اختلال در عملکرد اعضای مختلفی همچون چشم‌ها، کلیه‌ها و قلب می‌گردد. گلی‌بن‌کلامید از دسته دوم داروهای درمانی برای دیابت است. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر دوزهای مختلف داروی گلی‌بن‌کلامید بر پارامترهای قند خون و حجم جزایر لانگرهانس در مدل حیوانی انجام شد.</span><br /> <strong><span lang="AR-SA">مواد و روش</span></strong><strong><span lang="EN-GB" dir="LTR">‌</span></strong><strong><span lang="AR-SA">ها:</span></strong><span lang="FA">در این مطالعه تجربی 30 رت بالغ نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به پنج گروه تقسیم‌بندی شدند: گروه شم کنترل، گروه کنترل دیابتی و گروه‌های دریافت‌کننده 3 دوز 5/2، 5 و 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم گلی‌بن‌کلامید. دیابت به وسیله تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین با دوز 35 میلی‌گرم بر کیلوگرم به همراه رژیم پرچربی القا شد. </span><span lang="FA">داده‌های حاصل با استفاده از نرم‌افزار </span><span lang="HR" dir="LTR">SPSS 17</span><span lang="FA">، آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل گردیدند. سطح معناداری نیز معادل (05/0</span><span lang="HR" dir="LTR">P<</span><span lang="FA">) در نظر گرفته شد.</span><br /> <strong><span lang="AR-SA">یافته‌ها:</span></strong><span lang="FA">گروه‌های درمانی به‌جز گروه دریافت‌کننده دوز 5/2 <span>میلی‌گرم بر کیلوگرم </span>گلی‌بن‌کلامید به‌‌صورت معناداری کاهش در میزان قند خون را در مقایسه با گروه کنترل دیابتی نشان دادند (00/0</span><span lang="HR" dir="LTR">P<</span><span lang="FA">)‌. مقایسه</span><span lang="FA">داده‌ها بین</span><span lang="FA">گروه‌های</span><span lang="FA">مختلف</span><span lang="FA">حاکی از آن بود</span><span lang="FA">که</span><span lang="FA">دیابت، حجم</span><span lang="FA">جزایر</span><span lang="FA">لانگرهانس</span><span lang="FA">را</span><span lang="FA">به‌صورت</span><span lang="FA">معناداری</span><span lang="FA">کاهش</span><span lang="FA">می‌دهد (00/0</span><span lang="HR" dir="LTR">P<</span><span lang="FA">)‌</span><span lang="HR" dir="LTR">.</span><span lang="FA"> اگرچه تمام گروه‌های تجربی نسبت به گروه دیابتیک، افزایشی در حجم جزایر داشتند؛ اما هیچ‌کدام از این افزایش‌ها معنادار نبودند (05/0</span><span lang="HR" dir="LTR">P></span><span lang="FA">)</span><span lang="HR" dir="LTR">.</span><br /> <strong><span lang="AR-SA">نتیجه</span></strong><strong><span lang="EN-GB" dir="LTR">‌</span></strong><strong><span lang="AR-SA">گیری:</span></strong><span lang="FA">به دنبال درمان دیابت با داروی گلی‌بن‌کلامید، قند خون رت‌های دیابتی به‌صورت معنی‌دار کاهش یافت؛ اما حجم جزایر لانگرهانس افزایش کمی پیدا کرد که این تغییرات در دوزهای 5 و 10 مناسب بود و مشخص شد که با افزایش دوز، تغییری در میزان اثرگذاری داروی گلی‌بن‌کلامید ایجاد نمی‌شود.</span>