بررسی ارتباط میان تالاسمی ماژور با ابتلا به دیابت ملیتوس

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> <br/>اختلالات غدد درون ریز مثل دیابت ملیتوس، در بیماران تالاسمی شیوع قابل توجهی دارد. بسیاری از مطالعات بیان کننده ی این امر هستند که علت این اختلالات، میتواند تجمع آهن در بافت های بدن همچون پانکراس باشد. این مطالعه به منظور بررسی علت و میزان شیوع بیماری دیابت ملیتوس در بیماران تالاسمی صورت پذیرفت. <br/><strong>مواد و روش ها:</strong> <br/>این مطالعه توصیفی_تحلیلی بر روی بیماران بالای 5 سال و مبتلا به بتا تالاسمی ماژور در سال 1393 صورت گرفت. قند خون ناشتای نمونه‌ها در دو نوبت به فاصله یک ماه بررسی شد. همچنین سطح فریتین سرم در نیز این افراد اندازه گیری شد. اطلاعات بعد از جمع آوری با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. <br/><strong>نتایج:</strong> <br/>بر اساس یافته های این مطالعه، فراوانی دیابت در این مطالعه 87.3‌% و اختلال در قند خون ناشتا 64.4% بود. شیوع دیابت در زنان، به طور معناداری، بیشتر از مردان بود(P=0.01). بر اساس نتایج این مطالعه، بین تالاسمی ماژور و ابتلا به دیابت ملیتوس، ارتباط معناداری وجود دارد(P=0.041). بین سن شروع دریافت دسفرال و بروز اختلال قند خون ناشتا ارتباط معناداری وجود داشت(P=0.02). <br/><strong>نتیجه گیری:</strong> <br/>این مطالعه مشخص کرد افراد مبتلا به تالاسمی مستعد ابتلا به بیماری دیابت ملیتوس هستند. در بیماران دچار اختلال قند خون ناشتا بایستی مشاوره تغذیه ای انجام شود تا با رعایت تغذیه مناسب از پیشرفت بیمار به سوی دیابت جلوگیری شود. همچنین پیشنهاد می شود قند خون ناشتای بیماران مبتلا به تالاسمی در فواصل معین و منظم جهت غربالگری و اقدامات پیشگیرانه دیابتی انجام شود.