بررسی میزان توجه به «آموزش صلح» در برنامه درسی دوره ابتدایی از دیدگاه متخصصان تعلیم و تربیت، کارشناسان برنامه ریزی درسی و معلمان دوره ابتدایی شهر تهران

Abstract

تحقیق حاضر در زمینة یکی از اساسی ترین مباحث در حوزه تعلیم و تربیت و برنامه ریزی درسی تحت عنوان «آموزش صلح» انجام شده که شاکله اصلی تحقیق را دو مسئله تشکیل داده است. این دو مسأله عبارتند از شناسایی مفاهیم و مؤلفه های «آموزش صلح» و میزان توجه به این مفاهیم و مؤلفه ها در برنامه های درسی مدارس دوره ابتدایی. در این تحقیق در زمینة مؤلفه های آموزش صلح، سه حیطه اساسی دانش، توانش و نگرش صلح مدنظر قرار گرفته اند و میزان توجه برنامه های درسی به مؤلفه های صلح، در سه حیطه طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه های درسی بررسی شده است. سوالات این تحقیق پیرامون بررسی نظرات و تفاوت دیدگاه ها و نقطه نظرات نمونه های تحقیق معلمان، متخصصان و کارشناسان سازماندهی شده است. روش تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی – پیمایشی بوده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ویژه ای است که با استفاده از منابع مرتبط در دسترس تهیه و با سازماندهی مصاحبه های تخصصی با افراد صاحبنظر، روایی آن بررسی و متناسب با شرایط کشور، بومی شده است و اعتبار آن نیز با استفاده از روش آلفای کرانباخ مورد بررسی و تأیید قرار گرفته است. نمونه پژوهش شامل معلمان مدارس ابتدایی شهر تهران (200 نفر)، متخصصان تعلیم و تربیت (27 نفر) و کارشناسان برنامه ریزی درسی (15 نفر)، در سال 84 – 83 است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آمار توصیفی و نیز استنباطی (آزمون t و آزمون F تحلیل واریانس یکراهه) استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهتد که: - معلمان دوره ابتدایی، متخصصان تعلیم و تربیت و کارشناسان برنامه ریزی درسی با آموزش مفاهیم و مؤلفه های مطروحة «آموزش صلح» در حیطه های دانش، توانش و نگرش در حد بسیار و نسبتا زیاد موافق می باشد. - کارشناسان برنامه ریزی درسی، میزان توجه به مفاهیم و مؤلفه های «آموزش صلح» را در حیطة طراحی برنامه درسی دوره ابتدایی بسیار و نسبتا کم ارزیابی نموده اند. - معلمان دوره ابتدایی میزان توجه به مفاهیم و مؤلفه های «آموزش صلح» را در حیطة اجرا و ارزشیابی برنامه درسی دوره ابتدایی بسیار و نسبتا کم ارزیابی نموده اند. - بین نظرات معلمان، متخصصان، و کارشناسان در خصوص «آموزش صلح» تفاوت معناداری وجود ندارد.