آموزش از راه دور، رویکردی نوآورانه در آموزش و پرورش، بررسی چالشهای مراکز آموزش از راه دور: دیدگاه دبیران و دانش آموزان

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، بررسی مشکلات تعاملات مبتنی بر فناوری اطلاعات، خودآموزی، ارزشیابی و برون سازمانی مراکز آموزش از راه دور از دیدگاه دبیران و دانش آموزان دوره متوسطه شهر اصفهان بود. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر تعداد 4021 نفر دانش آموز (دختر و پسر) و402 نفردبیران دوره متوسطه این مراکز در سال تحصیلی 1388-1387 بودند. افراد نمونه مشتمل بر 300 نفر دانش آموز و110نفر از دبیران مراکز آموزش از راه دور بودند که به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از میان مراکز مذکور انتخاب گردیدند. روش پژوهش به شیوه توصیفی- پیمایشی بود. به منظور بررسی میزان مشکلات در این مراکز، از دو پرسشنامه محقق ساخته برای دانش آموزان و دبیران با درجه بندی لیکرت استفاده گردید. روایی صوری و محتوایی هر دو پرسشنامه با نظر متخصصان و کارشناسان در حد مطلوب گزارش گردید. پایایی هر دو پرسشنامه مذکور با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه دانش آموزان 87/0 و برای پرسشنامه دبیران 88/0 بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روشهای آماری تحلیل واریانس، t تک متغیره و t گروههای مستقل استفاده شد. نتایج، نشان داد که از نظر دانش آموزان میزان مشکلات تعاملات مبتنی بر فناوری، خودآموزی، ارزشیابی و برون سازمانی در سطح خطای (05/0 > p) بیش از سطح متوسط و از نظر دبیران، مشکلات تعاملات مبتنی بر فناوری ، خودآموزی، ارزشیابی بیش از سطح متوسط بود. همچنین تفاوت معناداری میان ویژگیهای جمعیت شناختی معلمان و دانش آموزان مشاهده گردید.بنابراین میزان مشکلات مراکز آموزش از راه دور در مقوله های ذکر شده از نظر دانش آموزان و دبیران بیش از حد معمول ارزیابی شد که این مسائل ناشی از ضعف زیر ساختارهای ارتباطی، نبود امکانات فناورانه، نبود روشهای درست اطلاع رسانی و فرهنگ سازی و ارزشیابی در مراکز آموزش از راه دور است.