نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorایرجی نیا, اعظمfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T23:31:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T23:31:46Z
dc.date.available1399-07-08T23:31:46Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T23:31:46Z
dc.date.issued2020-02-20en_US
dc.date.issued1398-12-01fa_IR
dc.date.submitted2019-02-17en_US
dc.date.submitted1397-11-28fa_IR
dc.identifier.citationایرجی نیا, اعظم. (1398). واکاوی نو از دین به مثابه ذاتی متعین و فراطبیعی با تکیه بر آراء ملاصدرا همراه با نقدی بر دیدگاه فروید. پژوهش‌های عقلی نوین, 4(8), 127-146. doi: 10.22081/nir.2020.53627.1090fa_IR
dc.identifier.issn۲۵۸۸-۲۶۱۹
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22081/nir.2020.53627.1090
dc.identifier.urihttp://novin.isca.ac.ir/article_68513.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/156976
dc.description.abstractاعتقاد به دین نقش مهمی در معناداری زندگی انسان‌ها ایفا می‌کند از این‌رو اندیشمندان بسیاری به بررسی خاستگاه دین پرداخته‌اند؛ به‌طوری‌که گروهی از اندیشمندان معتقدند این عنصر معنابخش به زندگی منشأیی الهی و ماورایی دارد و برخی دیگر آن را بشری و برآمده از توهمات انسان‌ها می‌خوانند. ملاصدرا از نمایندگان معتقد به دیدگاه اول و فروید طرفدار اندیشه دوم است. این نوشتار با واکاوی دین و اوامر الهی با تکیه بر آراء ملاصدرا آشکار می‌سازد فارغ از اختلافات مبنایی اندیشه صدرا و فروید، هسته مرکزی تفاوت دیدگاه هستی‌شناسانه صدرایی و روانشناسی فروید در مورد دین در پاسخ به این سئوال نهفته است که آیا دین ذات متعین و مستقل از ذهن بشر دارد یا نه؟ از منظر هستی‌شناسانه صدرایی پاسخ به این سئوال مثبت و از دیدگاه روانشناسانه انسان‌گرای فروید پاسخ به آن منفی است. این نوشتار تحلیلی فلسفی از منشأ دین و اوامر و نواهی آن از طریق بیان علم الهی و تبیین مطابقت دین و نظام احسن با علم الهی با تکیه بر آراء ملاصدرا ارائه و اثبات می‌کند که دین ذاتی متعین و مستقل از توهمات بشری دارد سپس بر همان اساس دیدگاه فروید مبنی بر موهوم انگاری دین و الزامات دینی را نقد می‌کند.fa_IR
dc.format.extent544
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدفتر تبلیغات اسلامی- پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی (پژوهشکدۀ اسلام تمدنی)fa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش‌های عقلی نوینfa_IR
dc.relation.ispartofNew Intellectual Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22081/nir.2020.53627.1090
dc.subjectذات انگاری دینfa_IR
dc.subjectتوهم انگاری دینfa_IR
dc.subjectعلم الهیfa_IR
dc.subjectنظام احسنfa_IR
dc.subjectفلسفه تطبیقیfa_IR
dc.titleواکاوی نو از دین به مثابه ذاتی متعین و فراطبیعی با تکیه بر آراء ملاصدرا همراه با نقدی بر دیدگاه فرویدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسیfa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue8
dc.citation.spage127
dc.citation.epage146


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد