نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکلانکی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorکاراندیش, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorصابرعلی, سید فرهادfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T17:13:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T17:13:02Z
dc.date.available1399-07-08T17:13:02Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T17:13:02Z
dc.date.issued2017-12-22en_US
dc.date.issued1396-10-01fa_IR
dc.date.submitted2016-04-09en_US
dc.date.submitted1395-01-21fa_IR
dc.identifier.citationکلانکی, مهدی, کاراندیش, فاطمه, صابرعلی, سید فرهاد. (1396). اثر تلفیق مدیریت آبیاری و تاریخ کشت بر کارآیی مصرفِ آب ذرت با استفاده از مدل DSSAT. پژوهش آب در کشاورزی, 314(4), 509-522. doi: 10.22092/jwra.2018.115712fa_IR
dc.identifier.issn2228-7140
dc.identifier.issn2251-6646
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/jwra.2018.115712
dc.identifier.urihttps://wra.areeo.ac.ir/article_115712.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/15695
dc.description.abstract<strong>در این پژوهش، پس از واسنجی و صحت­سنجی مدل گیاهی </strong><strong>DSSAT-CERES Maize</strong><strong>، تاثیر توامانِ تغییر تقویم کشت و عمق آب آبیاری بر کارآیی مصرف آب گیاهِ ذرت در چهار ایستگاه قراخیل، بابلسر، رامسر و نوشهر از استان مازندران تحلیل شد. بدین منظور، ابتدا مدل بر اساس داده­های بدست آمده از کشت دوساله­ی ذرت در یک تقویم کشت در شهرستان ساری، تحت سه تیمار آبیاری کامل و کم­آبیاری در دو سطح 55 و 75 درصد، طی فصول زراعیِ 1389 و 1390 واسنجی و صحت­سنجی شد. سپس، توابع آب-محصول برای تاریخ های کشت منتخب در حدفاصل 21 فروردین تا 8 تیر برای چهار شهرستان منتخب تعیین شد. پس از آن، عمق بهینه­ی آبیاری با هدف جلوگیری از کاهش معنی­دارِ عملکرد محصول به دست آمد. بر اساس شاخص­های ارزیابی منتخب، مدل از دقت کافی در شبیه­سازی پارامترهای شاخص سطح برگ، تاریخ­های مورفولوژیکیِ مهم، ماده خشک کل، عملکرد دانه ذرت و کل جذب نیتروژن به وسیله­ی گیاه برخوردار بود. به استثنای شهرستان قراخیل و صرف­نظر از نوع تیمار آبیاری، تعویق کشت، با کاهش طول دوره­ی رشد گیاه، عمق بهینه­ی آبیاری را 14 تا 75 درصد کاهش می­دهد. بر مبنای میانگین 30 ساله­ی داه­های هواشناسی، کم­ترین عمق بهینه­ی آبیاری در شهرستان­های بابلسر، نوشهر و رامسر به ترتیب 366، 200 و 122 میلی­متر بوده که به ترتیب، تحت تاریخ­های کشت 19 خرداد، 8 تیر و 8 تیر بدست می­آید. این در حالی است که اختلاف بین عمق بهینه­ی آبیاری بین تیمارهای کم­آبیاری با آبیاری کامل در کشت­های زودهنگام بیش­تر بود. بر اساس نتایج، مدیریت عمق آب آبیاری و تعدیل تاریخ کشت منتج به 6/1 تا 8/22 درصد صرفه­جویی در آب مصرفی در کشت ذرت در استان مازندران خواهد شد. با این وجود، راستی­آزمایی نتایج این پژوهش، مستلزم انجام پژوهش­های مزرعه­ایِ دیگر در شهرستان­های منتخب و تحت تاریخ های کشت پیشنهادی خواهد بود. </strong>fa_IR
dc.format.extent722
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات خاک و آبfa_IR
dc.publisherAgricultural Research,Education and Extension Organizationen_US
dc.relation.ispartofپژوهش آب در کشاورزیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Water Research in Agricultureen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/jwra.2018.115712
dc.subjectتقویم کشتfa_IR
dc.subjectمدل DSSAT-CERES-Maizefa_IR
dc.subjectعمق بهینه آبیاریfa_IR
dc.subjectتابع آب-محصولfa_IR
dc.titleاثر تلفیق مدیریت آبیاری و تاریخ کشت بر کارآیی مصرفِ آب ذرت با استفاده از مدل DSSATfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری گروه مهندسی آب دانشکده آب وخاک دانشگاه زابل.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه زابلfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی مجتمع آموزش عالی تربت جام.fa_IR
dc.citation.volume314
dc.citation.issue4
dc.citation.spage509
dc.citation.epage522


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد