بررسی نقش ظرفیت تغییر در شکل گیری آنومی سازمانی با رویکرد کیفی

Abstract

آنومی، در حوزه جامعه‌شناسی متولد شده وآن را معادل بی‌هنجاری، تعارض و ابهام هنجاری می‌دانند. سازمانی که به آنومی دچارمی‌شود، حداقل هنجارهای کاری مشترک را از دست می‌دهد. به زعم دورکیم، تغییرات بنیادی، با شکستن چارچوب هنجاری موجود، بسترساز آنومی است و سازمان فاقد‌ظرفیت‌‌تغییر در مواجهه با تغییرات، دچارآنومی می‌شود. در این پژوهش، روش جمع‌آوری داده، ترکیبی؛ راهبرد پژوهش، مطالعه موردی و روش تحلیل داده، تحلیل محتواست. داده‌های کیفی با مصاحبه عمیق و داده‌های کمّی با پرسشنامه جمع‌آوری شد. داده‌های کیفی مربوط به دو متغیر، جمع‌آوری و برای تأییدپذیری آنها داده کمّی اضافه شد. مورد مطالعه از بزرگترین شرکت‌ها در صنعت نشر کشور است. یافته‌های کیفی وکمّی نشان داد که مورد مطالعه از آنومی سازمانی(در هر سه بُعد) رنج می‌برد. یافته‌ها نشان داد ظرفیت تغییر در تمامی مؤلفه‌ها در حداقل است. بنابراین فرضیه ارتباط منفی میان"ظرفیت تغییر"و"آنومی سازمانی"تأیید شد. در مورد مطالعه نظریه دورکیم اثبات شد: اعمال تغییرات بنیادی، منجر به نقض اعتبار هنجارهای کاری قبلی و فقدان ظرفیت تغییر، باعث شد که سازمان، فرایندگذار برای رسیدن به نظام هنجاری نو و متناسب با اقتضائات را بر بخش‌های مختلف حاکم سازد.