بررسی نقش میانجی اعتماد بین‌فردی در رابطه بین خودکارآمدی با دوستی در محل کار
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
723.3کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی اعتماد بین‌فردی در رابطه بین خودکارآمدی با دوستی در محل کار اعضای هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی بود. این تحقیق ازحیث جهت‌گیری، کاربردی و ازلحاظ راهبرد پژوهش، توصیفی همبستگی و ازنظر افق زمانی، پژوهشی تک‌مقطعی است. جامعۀ آماری تحقیق شامل کلیه اعضای هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی در سال تحصیلی 1396-1395 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای 393 نفر از آنها به‌عنوان نمونه انتخاب شد و به سه پرسشنامه؛ خودکارآمدی شرر(1982)، اعتماد بین‌فردی مک آلیستر (1995) و دوستی در محل کار نلسون و همکاران (2000) پاسخ دادند. پایایی پرسشنامه‌ها به روش آلفای کرانباخ به‌ترتیب 87/0، 89/0و 82/0 به‌دست آمد و برای تعیین روایی از نظرات خبرگان استفاده شد. برای تحلیل دادهها ازمدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان داد خودکارآمدی اثر مستقیم بر دوستی در محل کار ندارد، بلکه اعتماد بین‌فردی نقش میانجی دررابطه بین خودکارآمدی با دوستی در محل کار دارد. براین‌اساس، مدیران دانشگاه‌ها باید با تلاش درجهت ارتقای خودکارآمدی اساتید، موجبات افزایش حس اعتماد بین آنان را فراهم کرده و از این مسیر، دوستی در محل کار را بهبود بخشند.
کلید واژگان
خودکارآمدیاعتماد بین‌فردی
دوستی در محل کار
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2019-11-221398-09-01
ناشر
انجمن علمی مدیریت رفتار سازمانیسازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، کرمان، ایراناستادیار، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، کرمان، ایران
استادیار ،گروه آمار، دانشکده ریاضی و کامپیوتر، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
شاپا
2322-15183456-6452
