پوزیتیویسم منطقی و تجربه‌گرایی از دید فریدمن

Abstract

پوزیتیویسم منطقی یکی از مکاتب فکری تأثیرگذار در اندیشه‌های مغرب‌زمین در قرن بیستم بوده است و عقیده بر این است که ریشه در تجربه‌گرایی سنتی دارد، اما در سال‌های اخیر دربارة آرای پوزیتیویست‌ها آثاری منتشر شده که حاکی از این واقعیت است که پوزیتیویسم منطقی با تجربه‌گرایی سنتی بسی متفاوت است. تحقیق حاضر به معرفی و بررسی یکی از تفاسیر جدید دربارة پوزیتیویسم منطقی می‌پردازد. کتاب <em>بازنگری در پوزیتیویسم منطقی</em> اثر مایکل فریدمن، اثری است که نویسنده در آن به معرفی و ارائة تفسیر جدیدی از پوزیتیویسم منطقی می‌پردازد. پوزیتیویسم منطقی طبق نظر فریدمن، به‌جای قبول قرائتی تجربی از علم، ضرورت اصول پیشینی غیر تجربی را می‌پذیرد و آن‌ها را «اصول نسبی‌شدة پیشینی» می‌نامد. او معتقد است برخی از پوزیتیویست‌های منطقی شیوة خاص خود را برای بیان اصول و مبانی خود داشته‌اند که بسی متفاوت با تجربه‌گرایی سنتی بوده است.