تاثیر آرایش و فواصل بهینه آبپاش‎ها بر ضریب یکنواختی سامانه آبیاری بارانی ثابت

Abstract

<strong>کاهش تلفات آب به‌دلیل افزایش ضریب یکنواختی در سیستم‌های آبیاری بارانی مستلزم انتخاب فواصل و آرایش مناسب برای استقرار آبپاش‌ها است. در بررسی حاضر، به منظور ارزیابی تاثیر فواصل و آرایش آبپاش‌ها بر روی ضریب یکنواختی سیستم و بررسی کمی و کیفی تاثیرپذیری ضرایب یکنواختی نسبت به تغییر پارامترهای مساحت تحت پوشش آبپاش</strong><strong>‎</strong><strong>ها و سرعت باد در شرایط مختلف استقرار</strong><strong>،</strong><strong> آزمایش تعیین الگوی توزیع آبپاش منفرد طبق استانداردهای ایزو 2/7749 و ایزو 8026 بر روی سه آبپاش </strong><strong>VYR 35</strong><strong>، </strong><strong> </strong><strong>IRILINE 30</strong><strong>و </strong><strong>RAINBIRD 40B</strong><strong>در شرایط متفاوت باد صورت گرفت. در این بررسی، آرایش مربعی دارای بیشترین ضریب یکنواختی و نیز کمترین حساسیت نسبت به کاهش ضریب یکنواختی با مقادیر متوسط 3/5 و 5/5 درصد به ترتیب برای متوسط افزایش 4/59 درصدی مساحت تحت پوشش و 3/98 درصدی سرعت باد بود. کمترین حساسیت ضریب یکنواختی برای آبپاش </strong><strong> </strong><strong>IRILINE</strong><strong>با مقادیر متوسط 4/3 و 48/5 درصد به ترتیب برای متوسط افزایش 37 درصدی مساحت تحت پوشش و 8/117درصدی سرعت باد بدست آمد. نتایج حاکی از آن است که برای حصول ضریب یکنواختی مطلوب در شرایط وجود بادهای بیش از چهار متر بر ثانیه حداکثر فواصل آبپاش</strong><strong>‎</strong><strong>ها در حدود 40 درصد قطر پاشش اسمی آبپاش با آرایش مربعی قابل توصیه است.</strong>