مقایسه برخی از عوامل پوشش دهی کاغذ و تأثیر آن ها بر خواص و کیفیت کاغذهای بسته بندی

Abstract

مقاله حاضر مروری بر مواد آهارزنی کاغذ برای بهبود خواص آن به منظور بسته ­بندی است. آهارزنی کاغذ یکی از روش ­های مهم اصلاح الیاف سلولزی به منظور ایجاد مقاومت به جذب یا نفوذ سیّالات به ویژه آب در آن می­ باشد. از نظر کاربردی، این تعریف به معنای ایجاد مقاومت از طریق بکارگیری مواد شیمیایی در سطح کاغذ یا مقوا پس از تشکیل کاغذ می­باشد. شاخص­ هایی مانند چاپ­ پذیری، چسب ­پذیری و قابلیت گذر کاغذ در صنایع بسته ­بندی ممکن است به واسطه استفاده از مواد شیمیایی مختلف در فرآیند­های کاغذسازی بسیار با اهمیت باشد. امروزه کاربرد مواد طبیعی مثل کاغذ و مقوا در تولیدات بسته ­بندی خطرات کم­تری را برای محیط ­زیست و به ویژه سلامتی دارد. علی­رغم اینکه ممکن است کاغذ یا مقوا در بسته ­بندی به صورت خام مصرف شود، ولی به علت تنوع، بازاریابی، مقاوم­ سازی و جذّابیّت فرآورده مورد نظر، کاغذ بسته­بندی در طی عملیات ثانویه به مصرف صنایع بسته­بندی می­رسد. با توجه به عملیات تبدیلی ثانویه در صنایع بسته ­بندی مثل چاپ و انتقال مواد شیمیایی بر پایه پتروشیمی، محصولات بسته ­بندی شده ممکن است تحت آلودگی ناشی از این عملیات قرار گیرد. بنابراین یکی از راه­ های به حداقل رساندن این مضرات، استفاده از مواد کاملاً زیست­ تخریب پذیر در این عملیات می ­باشد. از جمله این مواد طبیعی، می‌توان به روغن‌های گیاهی با اولئیک زیاد اشاره کرد که پس از اصلاح می‌توانند جایگزین مواد بر اساس پتروشیمی شوند. این مواد ضمن کاهش قیمت تمام شده محصول، باعث کاهش آلودگی محیط ­زیست، حفظ منابع طبیعی و امنیت در بسته ­بندی می­شود.