تأثیر تنش‌خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد‌، پرولین، رنگدانه‌های فتوسنتزی و آب نسبی‌ برگ چند ژنوتیپ‌ ‌گلرنگ ‌

Abstract

<strong> کشت گلرنگ‌ به عنوان‌گیاهی با اهمیت دانه روغنی و سازگار با شرایط اقلیمی کشور ‌می‌تواند از نظر بهره‌وری منابع آب و اقتصاد تولید موثر باشد. در این زمینه آزمایشی با هدف، ارزیابی عملکرد دانه‌ و برخی خصوصیات فیزیولوژیک ژنوتیپ­های جدید‌گلرنگ در شرایط تنش‌خشکی به صورت اسپیلت‌پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی‌‌ ‌1389-1390 ‌‌‌اجرا شد.‌‌ تنش‌خشکی به صورت پتانسیل‌های‌ رطوبتی خاک ‌(5/0 ‌به‌عنوان‌ تیمار ‌شاهد(FC)،‌ 5/3، 5/6‌‌ اتمسفر‌)‌ به عنوان فاکتور اصلی و ژنوتیپ‌های گلرنگ ‌(صفه،‌گلدشت، Mec12،۴۱۱، Mec50، Mec141، C44، پدیده وKw2) به عنوان فاکتور فرعی پس از گلدهی اعمال گردید. نتایج تجزیه‌ آماری تأثیر معنی‌داری از نظر تنش‌خشکی بر وزن هزار دانه، عملکرد دانه، رنگدانه‌های فتوسنتزی، محتوای نسبی‌آب‌برگ‌(RWC) ‌و محتوای پرولین نشان داد. با افزایش تنش خشکی محتوای رنگدانه‌های فتوسنتزی، وزن هزار دانه و مقدار پرولین افزایش و محتوای نسبی‌آب‌برگ، عملکرد دانه کاهش یافت. بیشترین عملکرد دانه مربوط به ژنوتیپ گلدشت و کمترین آن مربوط به‌Kw2 و بهترین ژنوتیپ مقاوم به شرایط خشکی ژنوتیپ Mec141 بود. همبستگی میان وزن هزاردانه، عملکرد دانه و محتوای پرولین معنی‌دار شد که ناشی از اهمیت آنها در افزایش عملکرد دانه می‌باشد.</strong>