مطالعه جامعه‌شناختی دانشگاه و نحوه تأثیر آن بر امنیت و اعتماد اجتماعی تعمیم‌یافته

Abstract

اعتمادیکی از مؤلفه‌های اساسی سرمایه اجتماعی است. ساختار و کارکرد توسعه پایدار و انسانی در هر کشوری بیش از هر چیز به مشارکت فعال و میزان اعتماد اجتماعی مؤثر افراد آن در زمینه‌های گوناگون وابسته است. اعتماد اجتماعی لازمه تقویت هویت ملی و استحکام یک کشور است؛بنابراین توجه به این مقوله و تلاش در جهت ارتقاء آن از ضروریات و اهداف اساسییک جامعه است،به‌گونه‌ای که تمامی نهادها و سازمان‌ها (اعم از رسمی و غیررسمی) باید برای رسیدن به این هدف برنامه‌ریزیکنند که می‌توان در این راستا از وزارت آموزش عالی و دانشگاه‌ها در کنار سایر نهادها به‌عنوان بستر و زمینه‌ایبرای ایجاد و تقویت این مؤلفه نام برد. بنابراین این مقاله بااین هدف و با استفاده از روش اسنادی کتابخانه‌ای ابتدا به تعریف اعتماد، اشکال آن و عوامل اجتماعی مؤثر بر اعتماد پرداخته و ضمن توضیح اهمیت دانشجو و دانشگاه به توضیح چگونگی نقش دانشگاه در ایجاد و گسترش اعتماد اجتماعی با استفاده از نظریه‌های صاحب‌نظرانی هم‌چون پیترزتومکا، کلاس اوفه، دورکیم، پاتنام، گیدنز و چلبی پرداخته است و در آخر نیز پیشنهادها و راهکارهایی در این زمینهارائه کرده است.