اعتماد اجتماعی، دانشجو و امنیت وجودی

Abstract

اعتماد شالوده‏ زندگى و بى‌اعتمادى سرچشمه نارضایتى، بى‌ثباتى، بی‌تفاوتی و رواج دروغ و نادرستى در جامعه است. در جامعه‌ای که اعتماد در حد مطلوب وجود دارد، نظارت اجتماعى بیشتر بر اساس درک و همدلی است تا احساس ‏ترس و بیم. اعتماد به نظام‌های تخصصی اقتصادی در تعاملات تجاری، اعتماد به نظام‌های سیاسی در مشارکت‌های سیاسی، اعتماد به نظام‌های اجتماعی در ارتباطات و پیوندهای گوناگون انسانی و... همگی نشان از ضرورت وجود این حس اساسی برای انسان امروزی است. ایران کشوری با جمعیت جوان و میانه سنی 25 سال است. دانشجویان با جمعیت تقریبی 4 میلیونی، نقش و سهم مهمی را در تعاملات اجتماعی توأم با اعتماد را طلب می‌کنند. در این مطالعه تلاش شده است وضعیت اعتماد در رسیدن به امنیت وجودی دانشجویان سنجیده و تحلیل شود؛ بنابراین جامعه آماری دانشجویان و روش تحقیق مبتنی بر استفاده از داده‌های موجود و اصطلاحاً، تحلیل ثانوی است. اعتماد در سه سطح خرد، میانی و اشخاص در اراک و استان مرکزی مورد سنجش قرار گرفته است. در آخر با بهره‌گیری از مدل تحلیل نظری پیشنهادهایی در حوزه‌های خانواده، دانشگاه، نیروهای امنیتی انتظامی و در سطح کلان نظام اجتماعی ارائه شده است.