بررسی عوامل گرایش به قاچاق و مصرف گیاه مخدر گل در استان همدان در سال1396-1395

Abstract

کشف، تولید، قاچاق و مصرف مواد مخدر های جدید در دنیا به یک معضل بزرگ و تا حدودی غیر قابل مهار تبدیل شده است. هر روزه در رسانه ها عیناً شاهد ظهور یک نوع مخدر جدید گیاهی و یا صنعتی هستیم که جامعه به ویژه جوانان را درگیر کرده است. در این مقاله به بررسی علل شیوع یکی از این نوع مخدرهای گیاهی بنام گل پرداخته شده است. چون تحقیق حاضر از نوع تحقیق های کیفی است، فاقد فرضیه، جامعة آماری و روش نمونه گیری است. روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق به صورت کتابخانه ای و مراجعه به اسناد و منابع مکتوب و مبتنی بر یادداشت برداری علمی از مستندات پروندهای قضایی موجود در بایگانی پلیس مبارزه با مواد مخدر فرماندهی انتظامی استان همدان است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات، توصیفی، یعنی یافته های گردآوری شده دسته بندی و هر ویژگی استخراج و نتیجه گیری شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که استان همدان همانند برخی استان‌های کشور روند رو به رشد قاچاق و مصرف گل را داشته است. از عوامل عمده گرایش به این امر را می توان عدم آگاهی، بیکاری، کسب درآمد، در دسترس بودن، ترویج بی خطر و کم خطربودن، جایگزینی با مواد مخدر پرخطر و سودآوری قاچاق عنوان نمود و راه‌کارهای کاهش گرایش به مصرف گل عبارتند از: برنامه ریزی برای پرکردن اوقات فراغت همه جامعه به ویژه جوانان، ایجاد زیر ساختار های لازم برای درمان بیماران، اطلاع رسانی و آگاه‌سازی عمومی و پیشگیری اولیه، اجتماعی کردن مسئله، تدوین قوانین پویا و جامع.