تاثیر سطوح مختلف شوری آب آبیاری بر تشعشع دریافتی و عملکرد برخی ژنوتیپ های پنبه

Abstract

به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف شوری آب آبیاری بر تشعشع دریافتی و عملکرد برخی ژنوتیپ های پنبه، پژوهشی در سال 1392 با استفاده از آزمایش کرت های یک ‏بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات شوری و زه‌کشی رودشت اصفهان انجام شد. تیمارهای آب آبیاری در سه سطح (4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر) کرت‏های اصلی و دو رقم تجاری ورامین و شایان به همراه 6 موتانت پنبه کرت‏های فرعی را تشکیل دادند. تأثیر تیمارهای شوری بر صفات تعداد غوزه در بوته و عملکرد وش در سطح 5 درصد از نظر آماری معنی دار بود اما تأثیر برهمکنش شوری و ژنوتیپ بر عملکرد و اجزای عملکرد از نظر آماری معنی دار نبود. بر اساس نتایج در هنگام صبح مقدار نور دریافت شده در مرکز سایه انداز در تیمارهای 12، 8 و 4 دسی زیمنس بر متر به ترتیب برابر329، 317 و 303 فوت کندل و در ظهر به ترتیب 358، 348 و 310 فوت کندل بود. عملکرد وش در تیمار 8 و 12 دسی زیمنس بر متر نسبت به تیمار 4 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 16 و 3/20 درصد کاهش یافت. رقم شایان با عملکرد 2852 کیلوگرم وش بالاترین مقدار عملکرد را تولید کرد اما تفاوت معنی داری بین عملکرد این رقم با سایر موتانت ها وجود نداشت. با در نظر گرفتن عملکرد و درصد کیل، رقم شایان و دو موتانت LM1673 و LM1303 برای کشت در منطقه مطالعه مناسب هستند.